اثر حقوقی اشتباه در واقعه حقوقی ایفای ناروا در قلمرو حقوق تامین اجتماعی

ایفای ناروا، واقعه حقوقی است که موجب ضمان دریافت‌کننده می‌شود. در قانون مدنی موادی راجع به ایفای ناروا آمده و ضمانت اجرای آن در صورت تحقق شرایط ایفای ناروا بیان گردیده است. واقعه حقوقی بودن ایفای ناروا به این جهت است که پس از تحقق ایفای ناروا الزام و تعهد حقوقی شخص دریافت‌کننده مال به استرداد، ناشی از حکم قانون می‌باشد. در قلمرو تامین اجتماعی ایفای ناروا تحت عناوین جبران غرامات، هزینه‌های درمان، پرداخت مستمری و حق بیمه و متفرعات آن حاصل می‌گردد. علی‌رغم اینکه هیچ‌یک از مواد قانون تامین اجتماعی به ایفای ناروا اشاره ننموده است؛ ولی می‌توان از مفاد مواد 36، 37، 38، 65 و 66 قانون مزبور، ایفای ناروا را استنباط و آن را از مصادیق ایفای ناروا به شمار آورد. ممکن است ایفای ناروا به‌وسیله سازمان تامین اجتماعی، کارفرما، انتقال‌گیرنده عین یا منافع کارگاه در نتیجه اشتباه به حکم یا موضوع باشد. در قانون تامین اجتماعی به اشتباه هم اشاره‌ای نشده است؛ ولی مستفاد از ماده 37 قانون مزبور می‌توان گفت تشخیص سازمان در تعیین میزان حق بیمه می‌تواند مصداق اشتباه باشد.

the legal effect of mistake in the legal fact of undue performance in the realm of social security rights

undue performance is a legal evident that cused civil liability of receiver. in the civil law, some objects about undue performance have been emerged and its executive guarantee has been expressed in the case of performing undue performance circumstances. the reason of being legal evident of undue performance is that after performing undue performance receiver’s necessity and legal commitment of the restitution of property arising from legal judgement. in the realm of social security, undue performance resulted from following headings of compension, costs of treatment, pension payment, social security taxes and its appurtenances. nevertheless, neither of social security articles has pointed to the undue performance, but from the meaning of articles 36, 37, 38,65 and 66 the above mentioned, undue performance can be inferred and considered as instances of undue performance. undue performance may be the result of making mistake in judgement or matter by social security organization, employer, alienee or workshop interests. in social security article, mistake has not been mentioned. but inferred from 37th article above mentioned, it can be said that organization realization in determining social security taxes can be proved as a mistake.