دیدگاه مالکیت فکری و بذر: ابزارهای کنترل صادرات کشاورزی توسط موسسات چندملیتی

بی‌گمان فناوری اطلاعات در عصر حاضر موجب تشدید رقابت در بین فعالان عرصه‫های ملّی و به‌ویژه بین‌المللی در تمامی ابعاد زندگی بشر اعم از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شده است. هرچند کشورهای درحال‌توسعه عمدتاً مصرف‌کننده نوآوری‌های کشورهای توسعه‫یافته هستند، اما به‌نظر می‌رسد که این کشورها می‌توانند با همکاری یکدیگر و با درایت بیشتر، حضور فعال‌تری در عرصه بین‌المللی داشته و با سالم‌سازی محیط بومی، به‌ویژه محیط اداری و قضایی بر موانع سد راه توسعه پایدار فائق آیند. از طریق مقاله حاضر که موضوع آن جنبه میان‌رشته‌ای داشته و در ارتباط با حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی است، نویسنده به زبان علمی و ساده به‌خوبی نشان می‌دهد که یک شرکت چندملیتی چگونه با ترفندهای حقوقی قواعد بین‌المللی را دور می‌زند و با استفاده از فساد اداری قضایی موجود در این کشورها موفق به دخالت و تحمیل دیدگاه خود در عرصه کشاورزی می‌شود؛ دخالتی که جنبه سرنوشت‌ساز داشته و استقلال و امنیت غذایی یک کشور را نشانه می‌رود. گذشته از نکات ارزنده حقوقی که درزمینه حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی مطرح و بدان پرداخته شده است، مثل قاعده فرسایش (استهلاک) حق و ویژگی‌های حقوق حاکم بر ارقام گیاهی، به‌لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز مطالعه مقاله پیش‌ِرو آموزنده است؛ زیرا بیانگر این واقعیت است که منتفعان اصلی نیروهای فاسد در نظام اداری قضایی کشورهای درحال‌توسعه شرکت‌های چندملیتی می‌باشد و باید با این فساد با تمام توان مقابله کرد.با تقدیم ترجمه این مقاله به جامعه حقوقی، به کلیه علاقه‌مندان به رشته‌های حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی خواندن آن توصیه می‌شود.

Point De Vue Propriété Intellectuelle et Semences: Les Moyens du Contrôle des Exportations Agricoles par les Entreprises Multinationales

Cet article raconte comment une entreprise multinationale américaine a réussi à imposer un produit discuté, les semences de soja génétiquement modifiées, sur les marchés de pays en développement. L’exemple de la situation au Brésil est plus particulièrement étudié. Cette domination, réalisée en violation du droit international et du droit brésilien, va contre les intérêts agricoles du Brésil à long terme.Afin d’étudier ce scénario, il faut comprendre les droits de propriété intellectuelle sur les semences et leur rapport avec les normes internationales pour, ensuite, analyser comment s’est passée la rapide conversion des productions brésilienne et argentine de soja en soja génétiquement modifié.Avec ce panorama, il sera possible de réaliser une brève analyse d’une part de la domination du marché brésilien et argentin par une seule entreprise agrochimique, et d’autre part l’exigence de paiement de taxes par les agriculteurs pour l’emploi de la technologie, sans contrôle de l’État, et enfin, les réactions des agriculteurs et de possibles actionsdes pouvoirs publics afin de résoudre de tels conflits.