فقه اقبال

یاد و نام اقبال، یادآور مفاهیمی چون (خودی)، (رموز بی خودی)، (معرفت دینی)، (تجربه ی باطنی)، (عرفان) و (مرد باطنی) است. شاید اندگی شگفت است اگر گفته شود اقبال از تحول و پویایی فقه نیز سخن گفته است؛ سخنانی که اگر سال ها پیش تر مورد کنکاش و بررسی عالمانه قرار می گرفت بی تردید می توانست راه گشای فقه پژوهان باشد. آن چه در این نوشتار می آید چیزی بیش از نقل جملاتی از اقبال نیست بدان انگیزه که جایگاه وی در جهان معاصر اسلام در حوزه ی فقه پویا نشان داده شود ونیز بدان امید که انگیزه ی کاوشی نو در همه ی اندیشه های اقبال باشد.