اشتراک لفظی در قرآن

وجود اشتراک لفظی یا الفاظ چند معنایی در قرآن از دیرباز مورد اختلاف لغت شناسان و قرآن پژوهان بوده است . گروهی با استعمال آن در قرآن موافق وگروهی مخالف بوده اند . آن چه در این مقاله می خوانید ، بیان پیشینه ومفهوم شناسی واژگان اشتراک لفظی در علوم مختلف است . نگارنده ضمن بیان ادله بر وجود اشتراک لفظی در قرآن ، حدود آن ها را در اسماء و افعال و حروف و شکل و بنای کلمات می داند و برای هر یک شواهدی از قرآن کریم ذکر می کند ؛ ضمنا اقسام اشتراک به اعتبار رابطه ی معانی آنها با هم ، با استفاده از قرآن بیان شده است . پنهان شدن معنای مراد در میان معانی متعدد الفاظ و در نتیجه سردرگمی مکلف مهم ترین شبهه ی مخالفان اشتراک لفظی در قرآن است . قرآن پژوهان برای رهایی از این مشکل باید سیاق و بافت کلام را شناسایی کنند و با استمداد از آن ، معنای مناسب را در یابند .