بررسی آیات منسوب به اهل صفه از دیدگاه صوفیه، عرفا و علامه طباطبایی

اهل صفه ( اصحاب صفه ) به گروهی از مسلمانان صدر اسلام گفته می شود که در سکوی کنار مسجد النبی ، در مدینه ، در نهایت سادگی و زهد و فقر زندگی می کردند و از مصاحبت با پیامبر( ص) بهره مند می شدند و پیامبر با آنان مهربانی بسیار می کرد. در منابع و ماخد عرفانی - خصوصا متون اهل سنت - به آنان توجه بسیار شده است . حتی برخی ، صوفیه را ادامه دهندگان راه اهل صفه دانسته و آیات زیادی را نقل کرده اند که از نظر آنان درباره ی اهل صفه نازل شده است . علامه طباطبایی در المیزان ،‌ با ذکر دلائل و شواهد ،‌ نادرستی انتساب بعضی از این آیات به اهل صفه را ،‌بیان کرده است . این مقاله به جنبه ی مقایسه ی تطبیقی دیدگاه برخی از عرفا و صوفیه با دیدگاه صاحب تفسیر المیزان پرداخته است .