شاعری ناخرسند و خرده بین در خراسان قرن هشتم

ابن یمین فریومدی از شاعران نیمه ی دوم قرن هفتم و نیمه ی نخست قرن هشتم است که به سبب سرودن قطعات اخلاقی و پندآموز شهرت یافته و تاکنون بیش تر از این جهت مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفته است. به اقتضای اوضاع آشفته ی سیاسی و اجتماعی و ناخرسندی شاعر از وضع زندگی و جای گاه اجتماعی خود اندیشه ها و دیدگاه های متفاوت و گاه متناقضی در دیوان او مجال بیان یافته است. آرای انتقادی در مفهوم عام خود موضوع بخشی از اشعار او را به خود اختصاص داده است. در میان این آرا بخشی از انتقادات و اعتراضات او معطوف به مسائل ادبی و پیوند بین هنر و ادبیات و حاکمیت سیاسی و اجتماعی است. این انتقادات اگر چه مصداق نقد ادبی به مفهوم امروزی آن نیست از جهت مطالعه ی نظریه ادبی و جای گاه اجتماعی هنر و ادبیات در قرن هشتم حائز اهمیت است که در این مقاله بدان پرداخته شده است.