بررسی دگردیسی گونۀ غناییِ شعر عاشقانه در سایۀ مدرنیته

هدف این مقاله بررسی دگردیسی و تحوّل شعرِ عاشقانۀ معاصر فارسی، تحت‌تاثیر تفکّر مدرنیته بوده است. در این مقاله که از روش مطالعۀ اسنادی و تحلیل محتوای کیفی برای پاسخ به سوال بنیادین تحقیق استفاده شده است، ابتدا تاثیرات اجتماعی مدرنیته بر عشق و رابطۀ عاشقانه را در نظرگاه اندیشمندان و جامعه‌شناسانی نظیر باومن (bauman)، گیدِنز (giddens)، تامپسون (thompson) و بِرمَن (bermun) نشان داده‌ایم و سپس دگرگونی‌های عاشقانه‌سروده‌ها در شعر فارسی تحت‌تاثیر این تفکّر در ده انگاره بررسی و تبیین شده است.پرسش و مساله اصلی در این پژوهش آن است که گونه پرطرفدار عشق در ساحت ادب فارسی چگونه همگام با پدیده ها و تحوّلات اجتماعی دگردیسی یافته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که انگاره‌هایی نظیر نسبیّت‌اندیشی، حضور پررنگ خود شاعر، گفتگوی دوسویه، برابری و آزادی، علم‌اندیشی و تجربه‌گرایی که مدرنیته آنها را برای زیستن در جهان معاصر پیشنهاد می‌کند عمیقاً گونۀ غناییِ عاشقانه را در شعر معاصر فارسی دگرگون کرده و با دیداری‌کردنِ مغازله و پیشنهاد عشقِ بی‌هاله گونه‌ای متفاوت ارائه داده است. اجتماع با پتانسیل سیّال خود و تغییر در نگرش انسان ها که ماهیّت شخصیّت آنها را تغییر داده است، بر ساحت عشق در ادب فارسی تاثیر گذاشته است. چنانکه جایگاه عشق را از حالت افسانه ای و اندرونی به حالت حقیقی و گاه اجتماعی و... تغییر داده است.

Examining the transformation of the lyrical genre of romantic poetry under the impact of modernity

The purpose of this article is to study the transformation and evolution of contemporary Persian romantic poetry under the influence of modernity. This study is a documentary one conducted through a qualitative content analysis to answer a fundamental research question. First, the social effects of modernity on love and romantic relationships are explored from the viewpoints of thinkers and sociologists such as Bowman, Giddens, Thompson, and Berman. Then, the romantic transformations of the Persian poetry under the influence of this thinking are studied and explained in the form of ten ideas. The research question is ‘how can the popular genre of love in the realm of the Persian literature be transformed in concordance with social phenomena and evolutions?’ The findings show that ideas such as relativism, assertive selfpresence, twoway dialogue, equality and freedom, scientism, and empiricism proposed by modernity have profoundly transformed the lyrical and romantic genre in the contemporary Persian poetry and have presented a different mode of thinking by offering courtship and pure love. The society has affected the realm of love in the Persian literature with its ongoing potentials and changed men’s attitudes, which has, in turn, changed the nature of their personalities. This has ultimately altered the position of love as a legendary and internal sensation into a real and sometimes social state.