بررسی ارسال ‌المثل و تمثیل در دیوان اشعار حزین لاهیجی

از مواردی که سبب زیبایی هر چه بیشتر کلام می شود، کاربرد شگردهای مختلف ادبی است که از جمله این شگردها میتوان به مبحث تمثیل و ارسال المثل اشاره کرد. تمثیل و ارسال المثل به عنوان یک رکن اساسی در سبک هندی کاربرد دارند و این دو صنعت ادبی به سبب استفاده زیاد به صورت ویژگی سبکی در آمده اند، در این بین حزین لاهیجی به عنوان شاعر متاخر در سبک هندی می باشد، این شاعر برجسته در اشعار خویش کوشیده است تا با استفاده از عناصر بیانی و به ویژه ارسال المثل و تمثیل بر حسن تاثیر و زیبایی کلام خود بیفزاید و از این صنایع بلاغی بیشترین بهرۀ را در اشعار خویش جسته است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی – تحلیلی انجام پذیرفته، سعی بر آن شد تا دو صنعت ادبی ارسال المثل و تمثیل در دیوان اشعار حزین لاهیجی مورد بررسی و واکاوی قرار گیرد. در پایان براساس نمونه های آماری و ارائه جدول و نمودار بسامدی جایگاه این دو صنعت در دیوان شاعر به تفکیک نشان داده می شود. نتیجه این پژوهش نشان از آن دارد که حزین لاهیجی از صنعت ارسال‌المثل بیشتر در دیوان اشعار خویش استفاده کرده و از این عنصر بلاغی بیشترین بهره را جسته است.