تاثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران (رویکرد غیرخطی)

اکنون که تکنولوژی و دانش بشری پیشرفت چشمگیری پیدا کرده، توجه به موضوع دانش و سرمایه انسانی بیش از پیش اهمیت خود را نشان می دهد. در این پژوهش با استفاده از داده های سالانه (١٣٤٥ ١٣٨٩) اقتصاد ایران و بکارگیری متد غیرخطی str به بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران پرداخته شد. با تایید رابطه غیرخطی بین متغیرها، تغییرات لگاریتم سرمایه انسانی دوره جاری به عنوان متغیر انتقال انتخاب و مدل lstr دو رژیمی پذیرفته شد. در ادامه ضرایب مدل برآورد شد. مقدار آستانه برای متغیر انتقال 0٨/١ محاسبه شد .نتایج نشان داد که اثرگذاری رشد سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در دو رژیم مختلف متفاوت است. در رژیم اول زمانی که نرخ رشد سرمایه انسانی کمتر از 0٨/١ است، تاثیر رشد سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی منفی و تاثیر سرمایه فیزیکی مثبت است. اما در رژیم دوم که مقدار رشد سرمایه انسانی از 0٨/١ بیشتر است، سرمایه انسانی تاثیر مثبت و معنادار بر رشد اقتصاد دارد. به عبارت دیگر، اگر اقتصاد در رژیم اول باشد توجه به سرمایه فیزیکی و در صورتی که اقتصاد در رژیم دوم باشد، توجه به سرمایه انسانی اولویت دارد.

The Impact of Human Capital on Economic Growth in Iran: A Nonlinear Approach

Recent technological advances have increased the importance of human capital over the past years. In this paper, we study the impact of human capital on economic growth in Iran using the nonlinear STR method for the period 13451389. To this end, we estimate a two regime Logistic Smooth Transition Dynamic Regression (LSTR) model in which the transition variable is the logarithmic change in human capital. The results show that the impact of human capital on growth is different in two regimes. In the first regime, if the human capital growth rate is below the threshold value, the effects of human and physical capital on economic growth will be negative and positive, respectively. In the second one, human capital has positive and significant impact on economic growth. The main conclusion of the study is that it is crucial to take the type of regime into account.