اثرات مخارج عمرانی دولت برفقرزدایی در مناطق روستایی ایران

هدف کلی مطالعه ی جاری ، بررسی اثرات مخارج عمرانی دولت بر فقرزدایی در مناطق روستایی ایران است . دراین مطالعه ، ابتدا با استفاده از آمارهای سری زمانی برای دوره ی 1350-1380 سیستم معادلاتی از متغیرهای تاثیر گذار بر فقر روستایی برآورد گردید . این سیستم از معادلات شامل توابع فقر روستایی ، رشد بهره وری کل عوامل تولید کشاورزی، نرخ دستمزد ، اشتغال غیر کشاورزی ، آبیاری ، توابع جاده ، نرخ باسوادی و برق و همچنین تابع مربوط به نرخ مبادله است . به منظور تعیین روش برآورد توابع ، پس از اطمینان از وضعیت ایستایی داده ها ،آزمون اریب همزمانی و تست قطری بودن ماتریس واریانس - کوواریانس جملات پسماند انجام شد . سپس ، با توجه به نتایج این آزمونها ، سیستم معادلات به روش حداقل مربعات سه مرحله ای برآورد گردید . اثرات نهایی مخارج دولت بر فقر روستایی نیز از طریق محاسبه ی کششهای جزئی محاسبه شد . با توجه به نتایج مطالعه حاضر ، سرمایه گذاری در توسعه و عمران روستایی، جاده سازی ، تحقیق و ترویج کشاورزی و در آبیاری ، به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر کاهش فقر روستایی است .