تخمین سرمایه انسانی بر مبنای متوسط سالهای تحصیل نیروی کار برای ایران (1379-1345)

نظریه های رشد جایگاه ممتازی را برای سرمایه انسانی قائلند و انباشت دانش ، مهارت و تجربه نیروی کار را به عنوان عنصری مهم در رشد و توسعه اقتصادی ارزیابی می کنند . براین اساس ،‌ برای کشورهای مختلف برآوردهایی از میزان سرمایه انسانی صورت می گیرد که درتخمین معادلات رشد مورد استفاده واقع می شود . علی رغم اهمیت زیاد این موضوع ، در ایران تاکنون تخمین مناسبی از سرمایه انسانی صورت نگرفته است. دراین مقاله با روشی جدید ، متوسط سالهای تحصیل نیروی کار به عنوان شاخصی از سرمایه انسانی ،‌برای سالهای 1345-1379 برآورد گردیده است . نتایج به دست آمده دراین تحقیق به دلیل استفاده از تعداد افراد شاغل به جای کل جمعیت ، منظور نمودن تحصیلات آموزش عالی ، در نظر گرفتن تغییرات نظام آموزشی کشور طی سالهای 1345-1379 ، استفاده ازآمار واقعی دانش آموزان با احتساب کسانی که ترک تحصیل کرده اند به جای استفاده از نرخ ثبت نام و نیز منظور نمودن نرخ مرگ و میر ، مهاجرت و نوسانات نرخ بیکاری در مقایسه با روش به کار گرفته شده از سوی بارولی ( 2000) از دقت و صحت بیشتری برخوردار است .