بررسی اثرگذاری غیرخطی درآمد بر رفاه ذهنی با در نظر گرفتن عامل آستانه‌ای نابرابری درآمد (رویکرد رگرسیون انتقال ملایم آستانه‌ای)

اثرگذاری درآمد بر رفاه ذهنی، به‌عنوان یکی از معیارهای اندازه‌گیری رفاه در مطالعات فراوانی مورد توجه قرارگرفته اما ابعاد مختلفی از این اثرگذاری هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است؛ ازاین‌رو هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرگذاری غیرخطی درآمد بر رفاه ذهنی 58کشور منتخب طی سال‌های 2005تا 2020 است که در دو سناریو بررسی ‌شده است. بدین منظور از یک الگوی انتقال ملایم pstr که توسعه‌یافته مدل‌های تغییر رژیم است، استفاده‌ شده است. در پژوهش حاضر، اثر متغیرهای درآمد، بیکاری، تورم، امید به زندگی و نابرابری درآمد بر رفاه ذهنی نیز بررسی ‌شده است. براساس نتایج به‌دست‌آمده در رابطه غیرخطی، اندازه تاثیرگذاری gdp بر رفاه ذهنی در مقدار آستانه مشخص از نابرابری درآمدی، کاهشی است. بنابراین، چنانچه افزایش درآمد ملی و کاهش نابرابری درآمد به عنوان عاملی اثرگذار بر رفاه، مدنظر سیاستمداران قرار داشته باشد، توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که کاهش نابرابری از آستانه‌ای مشخص به بعد، موجب کاهش اندازه اثرگذاری درآمد بر رفاه ذهنی خواهد شد. بدین معنی که از آستانه‌ای مشخص به بعد، در نابرابری درآمد، تمرکز دولت‌ها بر کاهش نابرابری درآمد، بهتر است کاهش یابد تا منابع صرف امور ضروری شود.

the nonlinear effect of income on subjective well-being: income inequality thresholds in a panel smooth threshold regression analysis

the effect of income on subjective well-being, often used as a key measure of well-being, has been widely studied. however, various dimensions of this relationship remain unexplored. the current study aimed to examine the nonlinear effect of income on the subjective well-being of 58 countries over during 2005–2020. the analysis relied on two distinct scenarios. the panel smooth threshold regression (pstr) model, derived from regime-switching models, was employed for the analysis. additionally, the study investigated the effects of income, unemployment, inflation, life expectancy, and income inequality on subjective well-being. the findings revealed that in a nonlinear relationship, the effect of gdp on subjective well-being diminishes at a certain threshold value of income inequality. consequently, while policymakers aim to increase national income and reduce income inequality to enhance well-being, it is crucial to recognize that further reductions in inequality beyond a certain threshold may reduce the effect of income on well-being. this suggests that after a certain threshold, governments should prioritize reallocating resources toward other essential needs rather than solely focusing on reducing income inequality.