تاثیر باز بودن تجاری بر تورم در کشورهای منتخب در حال توسعه و توسعه یافته

مقاله حاضر بر آن است تا با رویکردی تحلیلی مقایسه ای و به‌کارگیری داده های ترکیبی به بررسی ارتباط باز بودن تجاری و تورم در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته منتخب طی دوره زمانی 1990 تا 2017 پرداخته و فرضیه رومر را با به‌کارگیری ارتباط شاخص تورم با درجه باز بودن تجاری مورد آزمون قرار دهد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که فرضیه رومر در هر دو گروه مورد بررسی (توسعه یافته و در حال توسعه) رد شده است. همچنین نتایج نشان داد که اثر باز بودن تجاری بر نرخ تورم در هر دو گروه کشوری مثبت و معنی داری بوده، اما تاثیر باز بودن تجاری بر نرخ تورم در کشورهای درحال توسعه قوی تر بوده است. همچنین اثر عرضه پول بر تورم در هر دو گروه کشوری مثبت و معنی دار بوده است. براساس سایر نتایج این مطالعه gdp اثر منفی و معنی داری بر تورم داشته است. همچنین نرخ ارز یک عامل تعیین‌کننده تورم در کشورهای توسعه یافته نبوده، اما در کشورهای در حال توسعه اثر مثبتی بر نرخ تورم داشته است.

The Relationship between Trade Openness and Inflation in Selected Developing and Developing Countries

The aim of this paper was to investigate the relationship between trade openness and inflation in selected developing and developed countries from 1990 to 2017 using a Panel data approach for testing Romer’s hypothesis of relationship between inflation index and Trade Openness. The results of the paper show that the Romer hypothesis is rejected in both the studied groups (developed and developing). The results showed that the effect of trade openness on inflation rate was positive and significant in both groups. But the impact of trade openness on inflation has been greater in developing countries. The effect of money supply on inflation was positive and significant in both groups. According to other results of this study, GDP had a significant and negative effect on inflation. Also, the exchange rate has not been a determinant of inflation in developed countries but in developing countries it has had a positive effect on inflation.