نقش سرمایه طبیعی در رشد اقتصادی ایران

در سال های اخیر در جهت شناخت تفاوت رشد اقتصادی بین کشورها، سرمایه طبیعی به عنوان عامل مهم در مدل های رشد وارد شده است. در همین راستا، این مطالعه با هدف ارزیابی نقش سرمایه طبیعی در رشد اقتصادی ایران انجام شد. برای این منظور از داده های سری زمانی دوره 941359 و مدل رشد نئوکلاسیک سولو استفاده شد. شاخص های معرفی شده برای سرمایه طبیعی شامل ردپای اکولوژیکی، ظرفیت اکولوژیکی، کسری اکولوژیکی، تنش اکولوژیکی و مساحت زمین های کشاورزی است. یافته ها نشان داد نقش شاخص های سرمایه طبیعی در رشد اقتصادی نوسان گسترده ای دارد به گونه ای که کشش تولید نسبت به ردپای اکولوژیکی 002.04/0 به دست آمد، اما این رقم برای ظرفیت اکولوژیکی و مساحت زمین های کشاورزی به 0.10 تا 0.15 ارزیابی شد. ضریب متناظر برای سرمایه فیزیکی بالاتر از سرمایه طبیعی و اغلب در دامنه 012.17/0 قرار گرفت. افزون بر این نتایج، تابع تولید ces حاکی از بازده ثابت نسبت به مقیاس در اقتصاد ایران بود.

The Role of Natural Capital in Economic Growth of Iran

Natural capital has been introduced in growth models recently in order to address the growth differences among the countries. In this context, the objective of this study is to examine the role of introduced indices for natural capital in Iranian economic growth. To get the objective, Solow neoclassical growth model using the data for 19802015 was applied. The applied indices include ecological footprint, biological capacity, ecological footprintcapacity difference, ecological tension, and agricultural land. The findings showed a significant fluctuation of the natural capital indices contribution to growth. Production elasticity with respect to ecological footprint found to be in the rage of 0.020.04 while the corresponding values for biological capacity and agricultural land tends to increase, ranging from 0.10 to 0.15. The corresponding values for physical capital fall into the range 0.120.17. In addition, the appropriateness of CES production function revealed the validity of constant returns to scale assumption in Iranian economy.