ارزیابی تاثیر رویکردهای قضاوتی و شناختی زبان در گزارش های توضیحی حسابداری

این پژوهش به ارزیابی تاثیر رویکردهای مختلف زبان شناسی بر روی رفتارهای قضاوتی و شناختی سرمایه‌گذاران در محیط ایران می‌پردازد. پژوهش های متعددی در سال‎های اخیر به ارزیابی تاثیر لحن (مثبت/منفی) زبان در اطلاعات توضیحی حسابداری پرداخته و همگی آنها از این امر دفاع نموده‌اند. ریلی[40] موضوع تاثیر سطح ساخت (عینی/ انتزاعی) زبان بر تصمیمات سرمایه‌گذاران را در ادبیات حسابداری مطرح نمود. هیلز و همکاران[30] نیز شواهدی از نحوه و زمان تاثیرگذاری میزان صراحت زبان بر قضاوت های سرمایه‌گذاران ارایه نمودند. پژوهش حاضر نیز در راستای تکامل و ادامه این پژوهش‎ها، رویکرد جدیدی را ارایه کرده و نشان می‌دهد که 1) عینی بودن زبان شرط اصلی برای صراحت آن نیست، 2) افزایش صراحت زبان (بدون در نظر گرفتن ساخت و لحن) آن تاثیر معناداری بر رفتارهای قضاوتی و شناختی سرمایه‌گذاران دارد؛ 3) در صورتی که اطلاعات عینی به صورت غیر صریح ارایه شده باشد، تاثیر معنی داری (بدون توجه به لحن آن) بر قضاوت‎های سرمایه‌گذاران نخواهد داشت؛ و درنهایت، افزایش عملکرد جلب توجه کنندگی در اطلاعات صریح، دارای ارتباط معناداری با تصمیمات سرمایه‌گذاری افراد است. همچنین این پژوهش، موضوع تاثیر رویکردهای زبان‌شناسی در گزارشگری غیرعددی حسابداری را برای اولین بار در ادبیات حسابداری و مالی ایران مطرح کرده و نوآوری‎هایی نیز از لحاظ روش‌شناسی داشته است.