گزارش چند گونه جدید از جنس acaulospora در ایران

قارچ‌های آربوسکولار میکوریزی، همزیست‌های اجباری خاک‌زادی هستند که با ریشه گیاهان، به ویژه با گیاهان مهم زراعی رابطه مفید و نزدیک دوطرفه‌ای را ایجاد می‌کنند. در بین 43 جنس و 345 گونه از قارچ‌های شاخه glomeromycota، جنس acaulospora یکی از مهم‌ترین و پرجمعیت‌ترین گروه‌های موجود محسوب می‌شود که گسترش جهانی دارد. از این جنس تا کنون، 59 گونه در جهان شناسایی شده‌ که 14 گونه آن‌ از ایران گزارش شده است. در این مقاله، پنج گونه دیگر از جنس مذکور برای نخستین بار از ایران گزارش می‌شوند که عبارتند از: acaulospora alpina، جدا شده از ریزوسفر بابونه گاوی (tanacetum parthenium)، از استان اصفهان؛ a. gedanensis، a. herrerae و a. scrobiculata، جدا شده از ریزوسفر نیشکر ((saccharum officinarum و a. punctata، جدا شده از ریزوسفر گندم (triticum aestivum)، از استان سیستان و بلوچستان. گونه‌های معرفی شده، دارای هاگ‌هایی بودند که به طور تصادفی در بین گونه‌های دیگر جدا شده از خاک مناطق مختلف، مشاهده شده‌اند. مهم‌ترین صفات برای تشخیص ریخت‌شناختی گونه‌های این جنس عبارت بودند از: نبود ریسه حامل هاگ، تشکیل دیواره‌های درونی و وجود تزیینات احتمالی در دیواره آن‌ها.

Introduction of some new species of genus Acaulospora from Iran

Arbuscular Mycorrhizal Fungi (AMF) are a group of soilborne obligate symbionts which develop a close mutualistic association with plant roots specially with important plant crops. The genus Acaulospora is one of the largest worldwide taxa in the phylum Glomeromycota. Fiftynine species of this genus have been identified in the world so far of which 14 of them have been reported from Iran. In this research, five other species of this genus are reported for the first time from Iran viz. Acaulospora alpina, from the feverfew (Tanacetum parthenium) in Isfahan; A. gedanensis, A. herrerae, and A. scrobiculata from sugarcane (Saccharum officinarum) in Khuzestan, and A. punctata from wheat (Triticum aestivum) in Sistan and Baluchestan provinces, respectively. These species had spores that randomly observed among other species that were recovered from soils of different regions. The most important morphological features of the spores of this genus are lack of subtending hyphae, formation of inner walls, and possible ornamentation on their walls.