رابطه تاب‌آوری، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با رضایت شغلی در بین میان‌سالان و سالمندان شاغل

اهداف: با توجه به اهمیت موضوع رضایت شغلی در بین میان سالان و سالمندان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با رضایت شغلی در بین میان سالان و سالمندان شاغل شهر کرمانشاه انجام شد.مواد و روش ها جامعه آماری پژوهش شامل تمامی میان سالان و سالمندان شاغل شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که نمونه ای به حجم 240 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بین آن ها انتخاب شد؛ شامل160 نفر مرد و 80 نفر زن در دامنه سنی بین 50 تا 75 سال. میانگین سنی آن ها نیز 93/1 ±87/66 بود. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه های باورهای خودکارآمدی عمومی (gse10)، پرسش نامه کونورو دیویدسون (cdris)، پرسش نامه رضایت شغلی اسپکتور (jss) و پرسش نامه مقیاس ادراک حمایت اجتماعی چندبعدی استفاده شد. یافته ها تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی و تاب آوری با رضایت شغلی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بین حمایت اجتماعی با رضایت شغلی میان سالان و سالمندان شاغل نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری با توجه به یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی، تاب آوری و حمایت اجتماعی به عنوان متغیرهای پیش بین توان پیش بینی رضایت شغلی میان سالان و سالمندان شاغل را دارند.