پاسخ‌های اندوتلین-1 و فشارخون زنان یائسه به تمرینات هوازی

اهداف: اندوتلین-1 تنگ کننده قوی عروق است که به وسیله سلول های اندوتلیال عروقی ترشح و به عنوان قوی ترین تنگ کننده عروقی شناخته می شود. هدف این تحقیق مطالعه تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر غلظت اندوتلین1 پلاسما و رابطه آن با فشارخون زنان یائسه بود.مواد و روش ها: 20 زن یائسه با میانگین سن 5/67±67/85 سال، قد 7/7 p±153/50 سانتی متر، وزن 11/96 plusmn;66/16 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 4/98±28/15 مترمربع، درصد چربی 3/65±18/41 و نسبت دور کمر به لگن 0/04±0/92 سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب و به طورتصادفی به دو گروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته (سه روز در هفته) تمرین هوازی با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب را انجام داد. قبل و بعد از هشت هفته تمرین، سطح استراحتی غلظت اندوتلین1 فشارخون سیستولیک و دیاستولیک اندازه گیری و ثبت شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون تی همبسته و تفاوت های بین گروهی از آزمون تی مستقل و برای بررسی رابطه بین اندوتلین و فشارخون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی داری 0/05>t درنظرگرفته شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد یک دوره تمرین هوازی تاثیر معنی داری بر کاهش غلظت اندوتلین-1 پلاسمای زنان یائسه دارد (0/005=p). همچنین یک دوره تمرین هوازی بر کاهش فشارخون سیستولیک (0/003=p) و دیاستولیک (0/002=p) زنان یائسه تاثیر معنی داری می گذارد و بین غلظت اندوتلین-1 و فشارخون سیستولیک همبستگی مستقیمی وجود دارد (0/59=p). بااین حال بین غلظت اندوتلین-1 و فشارخون دیاستولیک همبستگی مشاهده نشد (0/39=r). نتیجه گیری: با توجه به کاهش غلظت اندوتلین1 پلاسما و کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک بر اثر تمرین هوازی و با توجه به رابطه اندوتلین-1 با فشارخون سیستولیک به نظر می رسد یک دوره تمرین هوازی با این شدت و حجم می تواند در کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و نیز کاهش غلظت اندوتلین-1 پلاسما به عنوان عامل خطر ایجاد پرفشاری خون زنان یائسه موثر باشد.