بررسی کیفی ارتباط با خداوند در دوره سالمندی

اهداف: تحقیق حاضر به منظور بررسی کیفی ارتباط با خدا در بین سالمندان انجام شد. رابطه انسان با خداوند به عنوان رابطه ای قدیمی، به رابطه انسان با دیگران و خود و هستی جهت می دهد. افرادی که با خدا ارتباط مثبتی داشته باشند در مقابل حوادث و مشکلاتی که با آن مواجه می شوند، اضطراب و آشفتگی روانی کمتری دارند. مواد و روش ها در راستای رسیدن به هدف تحقیق و پاسخ گویی به سوال های تحقیق، در فرایند روش تحقیق زمینه یابی(گراندد تئوری)، پرسش نامه باز پاسخ دهی طراحی و در قالب مصاحبه نیمه ساختاریافته اجرا شد. نمونه تحقیق نظری بود و تا رسیدن به اشباع نظری نمونه گیری ادامه یافت. درمجموع، نمونه تحقیق شامل 18 نفر از سالمندان در سنین 60 تا 81 سال بودند. یافته ها نتایج به دست آمده شامل 105 مفهوم و 24 مقوله فرعی و 5 مقوله اصلی بود. مقوله های به دست آمده در متغیرهای شرایط علّی، پدیده، محتوا (زمینه)، شرایط میانجی، استراتژی کنش/ کنش متقابل و پیامد تحلیل شدند. درنهایت از رابطه بین مقوله ها الگویی ارائه شد. نتیجه گیری الگوی نهایی ارائه شده حاکی از تنوع گسترده در کیفیت و کمیّت ارتباط با خدا بود. نقش عوامل عاطفی و شناختی و اجتماعی در بروز این رفت ار(ارتباط با خدا) شفاف است. با توجه به شرایط میانجی و پیامدهای ادراک شده از ارتباط با خداوند، چگونگی تضعیف یا تقویت ارتباط با خداوند ترسیم شد.