بررسی قدرت باورهای فراشناختی معیوب برای پیش‌ بینی نگرش های ناکارآمد در بیماران قلبی-عروقی سالمند و غیرسالمند

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تبیین نگرش های ناکارآمد بیماران قلبی و عروقی بستری در بیمارستان از طریق باورهای فراشناختی معیوب به اجرا درآمد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1391 در بیمارستان شریعتی اصفهان انجام شد. جامعه آماری پژوهش را بیماران قلبیعروقی بستری در بیمارستان شریعتی اصفهان تشکیل دادند که از میان آنها 87 نفر بیمار قلبیعروقی به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش را پرسشنامه باورهای فراشناختی معیوب (ولز و کارترایتهاتن) و مقیاس نگرش های ناکارآمد (وایزمن و بک) تشکیل می داد. داده ها با نسخه 18 نرم افزار spss و با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب نیاز به کنترل افکار دارای توان پیش بین معنادار برای رضایت دیگران (0/05> p)، باورهای مثبت درباره نگرانی و کنترل ناپذیری نگرانی دارای توان پیش بین معنادار برای تمرکز بر خود (0/05> p)، باورهای مثبت درباره نگرانی دارای توان پیش بین معنادار برای کمال گرایی (0/01> p)، کنترل ناپذیری نگرانی و اطمینان شناختی دارای توان پیش بین معنادار برای نیاز به تایید دیگران (0/01> p) و باورهای مثبت درباره نگرانی دارای توان پیش بین معنادار برای تمرکز بر موفقیت (0/05> p) هستند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که باورهای فراشناختی معیوب، توان پیش بینی کنندگی نگرش های ناکارآمد را دارد که برای سلامتی بیماران قلبیعروقی خطر آفرین است.