تاثیر دو شیوه تمرینی تکلیف دوگانه بر تعادل سالمندان: توانایی اختصاص توجه

اهداف: ناتوانی در اختصاص توجه به تعادل در تکالیف هم زمان، باعث زمین خوردن سالمندان می شود؛ بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو شیوه تمرینی تکلیف دوگانه بر تعادل افراد سالمند بود.مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی بوده است. شرکت کنندگان این تحقیق را 36 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر واجد شرایط شهر کرمان که شرایط انتخاب و ورود به تحقیق را داشتند، تشکیل می دادند. افراد منتخب براساس نمره پیش آزمون برگ به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه های تمرینی شامل گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه کنترل بودند. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. تمرینات شامل سه دسته فعالیت های ایستادنی، انتقالی و راه رفتن بود که براساس دو اصل دشواری تکلیف حرکتی و ایمنی فرد و تقسیم بندی تکلیف حرکتی جنتایل انجام شد. برای بررسی تعادل در سالمندان، آزمون زمان راه رفتن و نشستن در دو شرایط تکلیف منفرد و دوگانه و نیز آزمون تعادلی برگ مورداستفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بونفرونی و نسخه 18 نرم افزار spss در سطح معنی داری 0/05 >p استفاده شد.یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد در آزمون تعادلی عملکردی و آزمون زمان راه رفتن و نشستن در شرایط تکلیف منفرد، بین گروه کنترل و گروه تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری وجود داشت (0/05>p)، به طوری که دو گروه تمرینی تکلیف دوگانه، عملکرد بهتری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. علاوه براین، نتایج در مورد آزمون زمان راه رفتن و نشستن در شرایط تکلیف دوگانه نشان داد که بین گروه کنترل و گروه تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر و همچنین بین دو گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری وجود داشت (0/05 > p).نتیجه گیری: با توجه به اینکه یافته ها نشان دهنده برتری تمرینات با تکلیف دوگانه به نسبت تمرینات منفرد و همچنین تمرینات تکلیف دوگانه با اولویت متغیر به نسبت تکلیف دوگانه با اولویت ثابت در شرایط تکلیف دوگانه است؛ بنابراین، به نظر می رسد علاوه بر نظریه ظرفیت محدود توجه که توجیه کننده افت عملکرد در نتیجه اجرای تکالیف هم زمان است، سازوکارهای دیگری نیز در این فرایند درگیر است که توانایی اختصاص و توجه در اجرای تکالیف به صورت هم زمان توجیه کننده این برتری و تفاوت است. ازاین رو می توان با طراحی تمرینات تعادلی مبتنی بر روش های تکلیف دوگانه، به ویژه تمریناتی مبتنی بر توانایی تغییر توجه، توانایی های شناختی و تقسیم مناسب توجه به این تکالیف را بهبود بخشید و با بهبود این توانایی ها خطر زمین خوردن را در این قشر از جامعه کاهش داد.

The Effect of 2 Types of Dual-Task Training on the Balance of Older Adults: Allocated Attention Ability

Objectives: The inability to allocate attention to balance when performing concurrent tasks may cause the older adults to fall. Therefore, thisstudy aimed to investigate the effect of 2 types of dualtask training on the balance of older adults.Methods Materials: This quasiexperimental study included 36 eligible older adults (aged>65 years) living in Kerman City, Iran. The selected participants were randomly divided into 3 groups based on the Berg balance scale scores, and each group consisted of 12 older adults. Our training groups comprised dualtask group under fixed priority, dualtask group under variable priority balance training, and control group. The experimental groups received 45minute individualized training session, 3 times a week for 1 month (4 weeks). The training comprised of 3 kinds of activities: standing, transferring, and walking. The training was administered based on 2 principles of difficulty of moving task and individual rsquo;s safety as well as corresponding with the classification of Gentile rsquo;s moving task. We used the Berg balance test and sitting and walking times test for 2 conditions of single and dual tasks to evaluate balance in older people. For data analysis, we performed analysis of covariance and Bonferroni post hoc test.Results: It was found that there were significant differences (P le;0.05) between the control group and dualtask groups with fixed and variable priorities with regard to the balance performance test and the time of walking and sitting under singletask condition. In other words, 2 dualtask groups had better performance than the control group. However, no significant difference was seen between the 2 training groups of dualtask (P>0.05) with fixed and variable priorities in the test of the singletask condition. Moreover, the results of tests of sitting and walking time under dualtask condition showed significant differences between the control group and the dualtask groups with fixed or variable priorities and also between the 2 dualtask training groups with fixed and variable priorities (P le;0.05).Conclusion: The superiority of training with dualtask over single one and the superiority of dualtask training with variable priority over the fixed one (under dualtask condition) may be due to the ldquo;limited capacity of attention rdquo; theory, which explains the reduction in performance when performing imultaneous tasks. This difference and dominance may also be explained by other mechanisms, such as the capability of attention and focus on doing tasks simultaneously, involved in this process. Therefore, by designing balance training based on dualtask methods, especially training based on the ability to turn the focus of cognitive capabilities and their suitable allocation, the attention to these tasks improves and consequently, the risk of falling decreases in the older adults.