بررسی تاثیر تمرین ویبریشن کل بدن و تمرین ذهنی بر تعادل مردان سالمند

اهداف: هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تمرین ویبریشن کل بدن و تمرین ذهنی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند بود.مواد و روش ها: جامعه آماری مردان سالمند 60 تا 80 ساله شهر مشهد بودند، که بدین منظور 42 نفر مرد سالمند و سالم، انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین ویبریشن (n=12)، ذهنی (n=10)، ترکیبی (n=10) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. گروه تمرین ویبریشن تمرینات را به مدت 8 هفته و بر اساس اصل اضافه بار با فرکانس 3530 هرتز و دامنه 58 میلی متر انجام دادند. گروه ذهنی نیز به تمرین ذهنی آزمون زمان برخاستن و راه رفتن پرداختند. گروه تمرین ترکیبی مشابه با دو گروه تمرینی ویبریشن و ذهنی به انجام تمرینات پرداختند. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون های ثبات وضعیتی و زمان برخاستن و راه رفتن ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه و همچنین آزمون تعقیبی gabriel استفاده شد (0/05 > alpha).یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه ها در تعادل ایستا وجود دارد (0/004=p)، این اختلاف معنی دار بین گروه کنترل با گروه های تمرین ذهنی (0/005=p) و ترکیبی (0/026=p) است، اما تفاوت معنی داری بین گروه کنترل با گروه ویبریشن (0/422=p) و گروه های تجربی با یکدیگر مشاهده نشد. در بررسی تعادل پویا نیز مشخص شد که اختلاف معنی داری بین گروه ها وجود دارد (0/001=p)، این اختلاف مربوط به گروه کنترل با گروه های ویبریشن (0/001=p)، ذهنی (0/004=p) و ترکیبی (0/001=p) می باشد. علاوه بر این، اختلاف معنی داری بین سه گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد یک دوره هشت هفته ای تمرین ویبریشن، ذهنی و ترکیبی می تواند سبب بهبود تعادل پویا، همچنین تمرین ذهنی و ترکیبی باعث بهبود تعادل ایستا در مردان سالمند می شود.

The Effect of Whole Body Vibration Exercise, Mental Practice on Balance of Elderly Men

Objectives: the present research aimed to study the effects of whole body vibration, mental practice and combined vibration and mental practice on static and dynamic balance of elderly men.Methods Materials: this was a semiexperimental research. The participants included 42 healthy, elderly men aged (6080 yrs) from Mashhad who was randomly categorized into 4 groups: vibration (n=12), mental practice (n=10), combined practice (n=10) and control (n=10). The experimental groups practiced their specific protocols for 8 weeks, 3 sessions a week. The vibration group practiced 6 body positions based on the overload principle with intensity 3035 HZ and 5 mm amplitude. The mental practice group practiced for the same duration of time as the vibration group meanwhile the control group was just engaged in their daily life routine. Static and dynamic balances were assessed using stability tests on Biobex and TUG tests, respectively. Oneway ANOVA with Gabriel post Hoc was applied in order to analyze the data. The significance level was set at alpha;0.05 ge;.Results: our results showed a significant difference between the control group and mental practice (P=0.005), and combined training group (P=0.026) regarding their static balance. However no difference was observed between the control group and vibration group (P=0.422) or between the two experimental groups. Results of the dynamic balance of the control group and the vibration group (P=0.001) the mental practicing group (P=0.004) and the combined training group and mental practicing group differed significantly.Conclusion: Eight weeks of mental, vibration and combined vibration and mental practice could improve dynamic balance of the participants and mental practice, and combined vibration and mental practice could improve their static balance.