مقایسه نیم‌رخ عضلانی اسکلتی افراد سالمند با سابقه و بدون سابقه افتادن

اهداف: در پژوهش حاضر نیم رخ عضلانی - اسکلتی افراد سالمند با و بدون سابقه افتادن مقیم آسایشگاه های شهرستان رشت مورد مقایسه قرار گرفت.مواد و روش ها: آزمودنی های این مطالعه شامل 54 نفر از سالمندان زن و مرد 60 سال و بالاتر بود. به طور کلی 16 نفر به عنوان سالمندان باسابقه افتادن در طول یک سال اخیر با میانگین ± انحراف معیار سنی 9/90 ± 79 سال، قد 0/103 ±1/51 متر و وزن 11/12 ±60/03 کیلوگرم و 38 نفر به عنوان سالمندان بدون سابقه افتادن با میانگین ± انحراف معیار سنی 8/16 ± 70/16 سال و قد 0/11 ± 1/56 متر و وزن 14/93 ± 65/6 کیلوگرم در پژوهش شرکت کردند. متغیرهای قوس کف پا، فاصله دو کندیل ران، کایفوز، لوردوز، انعطاف پذیری و توانایی راه رفتن به ترتیب به وسیله خط کش، کولیس، خط کش منعطف، آزمون خمش و رسش و پرسش نامه ارزیابی عملکردی راه رفتن اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون تی مستقل استفاده شد و سطح معناداری در این مطالعه 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه سالمندان باسابقه افتادن میانگین و انحراف معیار متغیرها بدین ترتیب بود: شاخص توده بدنی 3/35 ± 25/95 کیلوگرم بر مترمربع، قوس کف پا 4/34 plusmn;9/94 میلی متر، انعطاف پذیری 6/38 ± 8/25 سانتی متر، لوردوز 9/48 ± 20/86 درجه، کایفوز 14/98 ± 35/07 درجه. در گروه سالمندان بدون سابقه افتادن نیز میزان این متغیرها به شرح ذیل بود: شاخص توده بدنی 5/12 ± 26/87 کیلوگرم بر متر مربع، قوس کف پا 5/60 ± 10/95 میلی متر، انعطاف پذیری 5/24 ± 8/16 سانتی متر، لوردوز 14/78 ± 26/66 درجه و کایفوز 9/84 ± 41/11 درجه بود. این دسته از متغیرها در دو گروه تفاوت معناداری نداشتند، ولی در آزمون های ارزیابی عملکردی راه رفتن و فاصله دو کندیل ران، تفاوت معنادار مشاهده شد. در گروه سالمندان باسابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران و آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن به ترتیب 2/38 ± 2/74 سانتی متر و 7/09 ± 12/50 و در گروه سالمندان بدون سابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران و آزمون عملکردی راه رفتن به ترتیب 1/4 ± 1/20 سانتی متر و 5/49 ± 23/63 به دست آمد. بر این اساس، در گروه سالمندان باسابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران بیشتر و سطح عملکرد پایین تر بود (05/0>p).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که هیچ یک از متغیرهای ارتفاع قوس پا، انعطاف پذیری، لوردوز و کایفوز در دو گروه مورد مطالعه با هم اختلاف آماری معناداری نداشته اند؛ در حالی که دو گروه در فاصله دو کندیل ران و عملکرد راه رفتن با هم اختلاف معناداری داشته اند. به نظر می رسد پرسشنامه عملکردی راه رفتن و اندازه گیری فاصله دو کندیل ران بهترین عوامل برای تفکیک دو گروه بوده است؛ بنابراین، شاید بتوان از این روش ها به عنوان روشی مناسب در پیش بینی و به دنبال آن پیشگیری از افتادن سالمندان استفاده کرد.

Comparing the Musculoskeletal Profile of the Elderly With and Without History of Falling

Objectives: The purpose of current study was to study and compare the musculoskeletal profile of the elderly with and without the history of falling living at nursing homes in Rasht, Iran.Methods Materials: A total of 54 elderly men and women, aged 60 years and older participated in this study. Of them, 16 (fall group) experienced a fall in the previous year [Mean(SD) of age: 79(9.90) years; height: 1.51(0.103) m; and weight: 60.03(11.12) kg] and 38 (no fall group) had no history of falling [Mean(SD) of age: 70.16(8.16) years; height: 1.56(0.11) m; and weight 65.6(14.93) kg]. The foot arch, distance between femoral condyles, kyphosis, lordosis, flexibility and the ability to walk were measured by ruler, caliper, flexible ruler, sit and reach test, and functional gait assessment questionnaires, respectively. Data analysis was done through independent ttest using SPSS. Study significance level was set at 0.05.Results: In the fall group the mean(SD) of measured variables were as follows: body mass index (BMI): 25.95(3.35) kg/m2; foot arch: 9.94(4.34) mm; flexibility: 8.25(6.38) cm, lordosis: 20.86(9.48) degree; kyphosis: 35.07(14.98) degree. And in no fall group, the same variables were as follows: BMI: 26.87(5.12) kg/m2; foot arch: 10.95(5.60) mm; flexibility: 8.16(5.24) cm; lordosis 26.66(14.78) degree; and kyphosis: 41.11(9.84) degree. These variables were not significantly different between the groups; however, the functional gait assessment and distance between femoral condyles test showed significant differences. In the group with a history of fall, the functional gait assessment and distance between femoral condyles were 12.50(7.07) and 2.74(2.38) cm and in the group without a history of fall functional gait assessment and distance between femoral condyles were 23.63(5.49) and 1.20(1.4) cm, respectively. According to the results, in the fall group, the distance between femoral condyles was more and the performance level was less (P le;0.05).Conclusion: Results showed that none of the variables of foot arch, flexibility, lordosis, and kyphosis were significantly different between 2 groups and were not risk factors for falling among older people. While the distance between femoral condyles and functional gait assessment in 2 groups were significantly different. It seems that functional gait assessment test and the distance between two condyles were the best indexes for the distinction between 2 groups. Perhaps, this method can be used as an appropriate way for predicting and consequently preventing the elderly from falling.