اثربخشی آموزش مفاهیم واقعیت‌درمانی بر شادکامی مردان سالمند شهر اردبیل

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر شادکامی سالمندان صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع آزمایشی پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان مرد »مرکز ماندگاران شهرستان اردبیل « بود. با استفاده از ملاک های ورود و خروج، 50 نفر از سالمندان ارزیابی و از میان آنها،30 نفر واجد شرایط ورود به مطالعه شناخته شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مقیاس شادکامی آکسفورد برای دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. به منظور گردآوری داده ها، از پرسش نامه شادکامی آکسفورد (آرگیل، مارتین و گرسلند، 1989) استفاده شد. جلسات آموزش واقعیت درمانی برای گروه مداخله، به صورت هفته ای دو جلسه و به مدت هشت جلسه برگزار و پیگیری یک ماهه نیز انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت میانگین نمرات شادکامی دو گروه معنی دار است و واقعیت درمانی به صورت معنی داری موجب افزایش شادکامی سالمندان می شد (0/05>p). همچنین، مقایسه نمرات میانگین پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه، حاکی از افزایش نمرات شادکامی در تمامی خرده مقیاس ها در مقطع پس آزمون، با اختلاف معنی دار بود (0/001>p).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد واقعیت درمانی در افزایش مسئولیت پذیری و افزایش شادکامی سالمندان مفید است. اجرای چنین جلسات گروهی در اقامتگاه ها و مراکز تجمع سالمندان توصیه می شود.

The Effectiveness of Training Reality Therapy Concepts on the Happiness of Elder People

Objectives: The aim of this study was to examine the effectiveness of reality therapy on the happiness of the elderly people.Methods Materials: This is an experimental study with a pretest posttest design and a control group. Sample of the study selected from the elderly members of Mandegaran Club in Ardebil City. All who were over 50 years were evaluated according to inclusion/exclusion criteria and 30 participants selected and randomly divided into 2 equal groups. Oxford happiness scale was administered to both groups. Reality therapy sessions for the intervention group were administered in 80minute sessions, 2 sessions per week for 4 successive weeks. The posttest data collected after the last session and also doing a follow up one month later. Data analyzed by using analysis of variance with repeated measure for independent groups.Results: Results of analysis of variance showed that the mean difference between the two groups were significant (P<0.05) and reality therapy increased the happiness of intervention group significantly. Happiness scores of intervention group in all subscales were also significantly higher in posttest compared to control group (P<0.001).Conclusion: The results showed that reality therapy can be helpful in enhancing positive emotions and happiness in older people. Implementation of reality therapy sessions in nursing homes, and retirement centers are recommended.