تاثیر تمرینات تعادلی قدرتی و ترکیبی بر تعادل زنان سالمند

اهداف: سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که می تواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افتادن شود؛ بنابراین، هدف این تحقیق بررسی تفاوت تاثیر تمرینات تعادلی، قدرتی و ترکیبی (تعادلی و قدرتی) بر شاخص های کنترل قامت (کلی، قدامی-خلفی و میانی-جانبی) زنان سالمند است.مواد و روش ها: 24 زن سالمند بدون سابقه آسیب در اندام های تحتانی، داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند که به صورت تصادفی در 3 گروه قرار گرفتند: تعادلی (8 نفر)، قدرتی (8 نفر) و ترکیبی (8 نفر). برنامه تمرینی در 18 جلسه در دانشگاه شهیدبهشتی اجرا و نمرات تعادل با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس عاملی (3 گروه در 2 زمان)، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی (0/05>p) صورت پذیرفت.یافته ها: بعد از تمرینات، گروه تعادلی و ترکیبی نسبت به پیش آزمون در شاخص های کنترل قامت (کلی، قدامیخلفی و میانیجانبی) و گروه تمرین قدرتی در شاخص های (قدامیخلفی و میانیجانبی) پیشرفت معنی داری داشتند. در تعادل کلی بین گروه های تعادلی (p=0/0001) و ترکیبی (p=0/001) با گروه قدرتی، تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین در تعادل قدامیخلفی بین گروه های تعادلی (p= 0/0001) و ترکیبی (p= 0/0001) با گروه قدرتی تفاوت معنی داری وجود داشت، اما در تعادل میانیجانبی بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: برنامه های تمرینی تعادلی باعث اختلال تعادل فرد در حین تمرین و تمرینات ترکیبی باعث کاهش بیشتر نوسان قامتی نسبت به تمرینات قدرتی می شود و خطر افتادن را در افراد سالمند کاهش می دهد.

Effect of Balance, Strength, and Combined Training on the Balance of the Elderly Women

Objectives: Ageing is associated with a number of physiologic and functional declines that can increase disability, frailty, and falls in the elderly. Therefore, the purpose of the present study was to study and compare the effect of balance, strength, and combined trainings on the balance (overall, anteriorposterior, mediallateral) of the elderly women.Methods Materials: Twentyfour older female adults (without history of any injuries in their lower limbs) were participated voluntarily in this study and randomly assigned into 3 groups: balance (n=8), strength (n=8) and combined (n=8). A 6week exercise program was performed at Shahid Beheshti University. The program was performed 3 days per week. Before and after implementation of exercise program, the balance status of the subjects was measured by Biodex stability system. The data were analyzed using 2way analysis of variance (group times;time ANOVA) with repeated measures on time, paired ndash;sample ttest, 1 ndash;way ANOVA, and Bonferroni post ndash;hoc test (P le;0.005).Results: At the end of training programs, significant improvements were observed between the balance and combined groups with regard to the indexes of overall, anterior ndash;posterior, and medial ndash;lateral balance. Also, the strength group showed a significant growth in the indexes of anteriorposterior and mediallateral compared to the beginning of the study. There was a significant difference between the balance (P=0.0001) and combined groups (P=0.001) with the strength group with regard to the index of overall balance. Also, there was a significant difference between balance group (P=0.0001) and the combined group (P=0.0001) regarding the anteriorposterior balance. But there were no significant differences between groups with regard to the mediallateral balance.Conclusion: The study showed that perturbation ndash;based balance training and combined training had the better effects compared to the strength training.