بررسی ارتباط کیفیت زندگی مرتبط با صوت(VHI) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون فارسی زبان

اهداف: در سال‌های اخیر، ارزیابی اختلالات صوت از روش‌های سنتی به رویکرد‌های جامع‌تری حرکت کرده که دربرگیرنده ی کیفیت زندگی بوده است.vhi پرکاربردترین ابزار «خودارزیابی» در بیماران دچار «معلولیت صوت» می باشد. در بیماری پارکینسون، صوت سریع‌تر، و بیش از سایر زیرسیستم‌های گفتار، تحت تاثیر قرار می‌گیرد. هدف این پژوهش، بررسی معلولیت ناشی از اختلال صوت متعاقب پارکینسون در میان فارسی‌زبانان است. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- ‌تحلیلی، ۵۰ ُمراجع مبتلا به پارکینسون، ی_( ۳۵ مرد۱۵ زن) از بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) دانشگاه تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و اطلاعات دموگرافیک آن‌ها ثبت شد. با تکمیل نسخه ی فارسی vhi از طریق بیماران، به‌کمک نرم‌افزار ۱۸spss- نمره ی vhi-t و سه حوزه ی عملکردی، فیزیکی و عاطفی اختلال صوت در کل بیماران و به تفکیکِ جنس به‌دست آمد.یافته‌ها: ۸۳ درصد بیماران، معلولیت ناشی از اختلال صوت را گزارش کردند بین vhi-t و زیرآزمون‌هایش در دو جنس، تفاوتی دیده نشد.vhi-t و حوزه‌‌های عملکردی و عاطفی با سن رابطه ی مثبت داشتند. رابطه ی vhi-t و بخش عملکردی نیز با دیرش بیماری مثبت بوده و در مردان vhi-t و هر سه زیرآزمونش با دیرش ارتباط مثبت داشتند. نتیجه‌گیری: اغلب فارسی زبانان مبتلا به پارکینسون، اختلال صوت ناشی از بیماری را بر کاهش کیفیت زندگی خود موثر می‌دانند. افزایش سن و دیرش بیماری، بر اختلال صوت می‌افزاید و از کیفیت زندگی خواهد کاست؛ به‌خصوص بیماران ازنظر عملکردی، معلولیت بیشتری را ثانوی به اختلال صوت خود احساس می‌کنند. به‌نظر می‌رسد که مردان با افزایش زمان بیماری، بیش از زنان احساس معلولیت می‌کنند.