تاثیر ترکیب توانمندسازی شناختی و تحریک الکتریکی فرا‌جمجمه‌ای مغز بر سرزندگی ذهنی و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به نقص شناختی خفیف

اهداف کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی ازجمله مسائل مهم در حیطه سالمندان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی توانمندسازی شناختی و تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز بر کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی سالمندان مبتلا به نقص شناختی خفیف بود. مواد و روش ها این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود و در آن از طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون همراه با پیگیری 1 ماهه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل همه سالمندان مبتلا به نقص شناختی خفیف ساکن شهر تهران بود. 40 نفر از سالمندان مراجعه‌کننده به بیمارستان پیامبران که براساس ملاک‌های بالینی تشخیص نقص شناختی خفیف داشتند، به‌صورت دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش جلسات توانمندسازی شناختی همراه با تحریک فراجمجمه‌ای مغز به مدت 12 جلسه اجرا شد. جهت گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه کیفیت زندگی لیپاد و پرسش‌نامه سنجش سرزندگی ذهنی رایان و فردریک استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر دوراهه با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 25 استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل ازنظر کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی در پس آزمون تفاوت معنا‌داری وجود دارد و ترکیب توانمندسازی شناختی با تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز بر کیفیت زندگی و سلامت ذهنی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف تاثیرگذار بود (0/05>p). همچنین براساس بررسی‌ها در مرحله پیگیری، تفاوت مشاهده‌شده در بین گروه‌ها، باگذشت زمان پایدار بود‌. نتیجه گیری ترکیب توانمندسازی شناختی با تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز بهتر از کاربرد تکی هرکدام از این روش‌های مداخله می‌تواند کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی سالمندان مبتلا به نقص شناختی خفیف را تحت تاثیر قرار دهد.

effect of cognitive rehabilitation and transcranial direct current stimulation on quality of life and subjective vitality of the elderly with mild cognitive impairment

objectives quality of life and subjective vitality are two important components for the elderly. this study aims to study the effect of cognitive rehabilitation and transcranial direct current stimulation (tdcs) on the quality of life and subjective vitality of older adults with mild cognitive impairment (mci). methods & materials this is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. the study population consists of all older adults referred to the rehabilitation clinic of payambaran hospital in tehran and diagnosed with mci based on clinical criteria. of these, 40 were selected using a convenience sampling method and randomly assigned to two groups of intervention and control. for the intervention group, cognitive rehabilitation plus tdcs was provided at 12 sessions. the leipad quality of life questionnaire and subjective vitality scale of ryan and frederick were used to measure the variables. two-way repeated measures analysis of variance was used to analyze the data in spss software, version 25. results there was a significant difference between the two groups in the quality of life and subjective vitality after intervention (p<0.05), indicating that the combination of cognitive rehabilitation with tdcs affected the quality of life and subjective vitality of the elderly. in the follow-up phase, the effects were stable over time. conclusion combining cognitive rehabilitation with tdcs can have a significant impact on the quality of life and subjective vitality of the elderly with mci.