بررسی نقش میانجی افسردگی در ارتباط بین احساس تنهایی با عملکرد اجتماعی سالمندان شهر بوشهر

اهداف: با‌توجه‌به رشد سریع جمعیت سالمندی، توجه به شاخص‌های سلامت روان در آنان بسیار مهم است. احساس تنهایی، عملکرد اجتماعی و افسردگی، از‌جمله این شاخص‌ها هستند که به دلیل تاثیر متقابل بر یکدیگر اهمیت ویژه‌ای دارند. این مطالعه با هدف تعیین نقش میانجی افسردگی در ارتباط بین احساس تنهایی با عملکرد اجتماعی سالمندان در سال 1397 انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی، 318 سالمند تحت پوشش مراکز جامع سلامت شهر بوشهر (جنوب ایران)، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه احساس تنهایی راسل (نسخه سوم) و سلامت عمومی گلدبرگ (حیطه‌های افسردگی و عملکرد اجتماعی) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزئی و برای آزمون مدل از نرم‌افزارpartial least squares (pls)-graph 3.00  استفاده شد. سطح معناداری در تمام موارد مساوی / کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی سالمندان شرکت‌‌کننده 87. 5±74. 66 بود و 3.55 درصد شرکت‌کنندگان مرد و بقیه زن بودند. نتایج نشان داد احساس تنهایی هم به‌طور مستقیم (199. 0=p<0.01, ‌β) و هم با میانجی افسردگی (‌‌β=0.183 ,p<0.001) می‌تواند موجب عملکرد اجتماعی ضعیف شود. احساس تنهایی و افسردگی با هم 20 درصد از واریانس عملکرد اجتماعی را تبیین می‌کردند. ‌شاخص‌های برازش مدل بیرونی و درونی نشان‌دهنده مناسب بودن مدل بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، احساس تنهایی هم به‌صورت مستقیم و هم با ایجاد افسردگی در فرد می‌تواند باعث کاهش عملکرد اجتماعی سالمندان شود. استفاده از این نتایج برای طراحی آزمایشات هر‌چه موثرتر به‌منظور بالا بردن میزان عملکرد اجتماعی سالمندان مفید است. 

assessing the mediating role of depression in the relationship between feeling of loneliness and social functioning in the elderly

objectives: due to the rapid growth of the elderly population, it is very important to pay attention to their mental health indicators including feeling of loneliness, social functions and depression. this study aims to determine the mediating role of depression in the relationship between feeling of loneliness and social functioning in the elderly.methods & materials: in this correlational cross-sectional study, 318 older adults covered by the comprehensive health centers in bushehr, south of iran in 2018 were selected using a simple random sampling method. to collect data, russell’s ucla loneliness scale (version 3), and goldberg’s general health questionnaire (depression and social dysfunction subscales) were used. we applied the partial least squares-structural equation modeling to analyze the data in pls graph version 3.00 software. the significance level was set at 0.05.results: the mean age of the participants was 66.74±5.87 years; 55.3% were male and the rest were female. the results showed that feeling of loneliness directly (β=0.199, p<0.01) and through mediation by depression (β=0.183, p<0.001) could cause social dysfunction. felling of loneliness and depression together explained 20% of the variance in social dysfunction. the outer and inner model fit indices indicated the models’ good fit.conclusion: feeling of loneliness directly or by causing depression can reduce the social functioning of the elderly. the results of this study can be used in designing effective interventions to increase the social functioning of the elderly.