پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی براساس نارسایی‌های شناختی و عاطفه منفی با میانجی‌گری خودکارآمدی مقابله‌ای و حمایت اجتماعی در سالمندان

اهداف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی براساس نارسایی‌های شناختی و عاطفه منفی با نقش میانجی‌گر خودکارآمدی مقابله‌ای و حمایت اجتماعی در سالمندان بود. مواد و روش ها: این تحقیق به لحاظ روش از نوع همبستگی بود و به منظور ارزیابی روابط بین متغیرهای مکنون و اندازه‌گیری‌شده در مدل مفهومی پیشنهادی، از الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش را 450 سالمند (247 نفر سالمند مرد، 9 / 54 درصد و 203 سالمند زن، 45/1 درصد) تشکیل داده بودند. دامنه سنی بین 60 تا 80 سال به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ملاک‌های ورود و خروج و متغیرهای جمعیت‌شناختی، از‌جمله سن، وضعیت تاهل و تعداد فرزندان، میزان تحصیلات و سطح درآمد و نیز سابقه ابتلا به برخی از بیماری‌های جسمانی در نظر گرفته شد. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسش‌نامه بهزیستی روان‌شناختی ریف، پرسش‌نامه عاطفه مثبت و منفی، آزمون بررسی حالت روانی مختصر، مقیاس خودکارآمدی مقابله‌ای و مقیاس حمایت اجتماعی. برازش مدل مفروضه ازطریق مدل‌یابی معادلات ساختاری و با نرم‌افزار لیزرل برآورد شد. تخمین روابط واسطه‌ای در الگوی مفروضه نیز به کمک تحلیل بوت استرپ مورد آزمون قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان مردان 66/34 سال با انحراف معیار 5/34 و در زنان 65/57سال با انحراف معیار 6/08 بود. نتایج مدل معادلات ساختاری حاکی از برازش مطلوب مدل بود. نتایج نشان داد هر 4 مسیر واسطه‌ای در این پژوهش معنادار بودند. نارسایی شناختی با ضرایب استاندارد 0/57-، 0/60- و 0/27- به ترتیب بر حمایت اجتماعی، خودکارآمدی مقابله‌ای و بهزیستی روان‌شناختی تاثیر داشته است. عاطفه منفی نیز با ضرایب 0/28-، 0/34- و 0/11- به ترتیب بر حمایت اجتماعی، خودکارآمدی مقابله‌ای و بهزیستی روان‌شناختی تاثیر‌گذار بوده است. اثر خودکارآمدی مقابله‌ای بر بهزیستی روان‌شناختی دارای ضریب استاندارد 0/15 و اثر حمایت اجتماعی بر بهزیستی روان‌شناختی دارای ضریب استاندارد 0/57 بود. نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش حاضر، اهمیت خودکارآمدی مقابله‌ای و حمایت اجتماعی را در ارتقای بهزیستی روان‌شناختی و متعاقب آن پیشگیری از بروز پیامدهای ناگوار ناشی از نارسایی‌های شناختی در سالمندان برجسته کرد. در این راستا، تدوین راهبردهای جامع و کاربردی به منظور تقویت منابع درونی و بیرونی افراد سالمند درزمینه ارتقای سلامت سالمندی توصیه می‌شود.

predicting psychological well-being of the elderly based on cognitive impairment and negative emotions mediated by coping self-efficacy and social support

objectives: this study aim to investigate whether psychological well-being of the elderly can be predicted by cognitive impairment and negative emotions mediated by coping self-efficacy and social support.methods & materials: this is a correlational study using structural equation modeling (sem). participants were 450 older adults, including 247 men (54.9%) and 203 women (45.1%), aged 60-80 years in tehran, iran who were selected by a convenience sampling method based on the entry and exit criteria. the demographic variables (age, marital status, number of children, education level and income level) and the history of physical diseases were recorded. the research tools included ryff’s psychological well-being scale, positive and negative affect scale, mini-mental state examination, coping self-efficacy scale, and social provisions scale. fitness of the study model was estimated using sem in lisrel software. the mediating relationships in the proposed model was tested using the bootstrap procedure.results: the mean±sd age of male participants was 66.34±5.34 years and the mean age of female participants was 65.57±6.08 years. the results showed that the proposed model had good fit. the four indirect pathways were statistically significant. cognitive impairment with standard coefficients of -0.57, -0.60, and -0.27 had an impact on social support, coping self-efficacy, and psychological well-being, respectively. negative emotions also had an effect on social support, coping self-efficacy and psychological well-being with coefficients of -0.28, -0.34 and -0.11, respectively. the effect of coping self-efficacy on psychological well-being had a standard coefficient of 0.15, and the effect of social support on psychological well-being had a standard coefficient of 0.57.conclusion: these findings highlight the importance of coping self-efficacy and social support in improvement of psychological well-being and consequently prevention of adverse outcomes due to cognitive impairment in the elderly. it is recommended to develop comprehensive and practical strategies to strengthen the internal and external resources of older people and improve their health.