تاثیر توان‌بخشی شناختی بر وضعیت شناختی و افسردگی مردان سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن در سرای سالمندان

اهداف سالمندی دوران حساسی از زندگی است. با‌توجه‌به افزایش جمعیت سالمندان و احتمال وقوع اختلال شناختی خفیف و افسردگی در سالمندان، پیشگیری از ابتلا به آلزایمر، بهبود وضعیت‌ شناختی و افسردگی برای افزایش کیفیت زندگی سالمندان ضروری است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر توان‌بخشی شناختی بر وضعیت ‌شناختی و افسردگی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف بود. مواد و روش ها طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، سالمندان مرد 60 سال به بالای مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن سرای سالمندان (شهر کرمان) در بازه زمانی سال 1400 بود. با روش نمونه‌گیری هدفمند، 24 سالمند انتخاب و به روش تصادفی در 2 گروه کنترل و آزمایش (12 نفر در هر گروه) جای‌گذاری شدند. ارزیابی وضعیت شناختی و افسردگی با استفاده از آزمون مختصر وضعیت ‌شناختی و پرسش‌نامه افسردگی سالمندان در 2 مرحله قبل و بعد از آزمایش در گروه آزمایش و کنترل انجام شد. برنامه توان‌بخشی شناختی طی 12 جلسه 1 ساعته برای گروه آزمایش ارائه شد. داده‌های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار spss نسخه 19 تجزیه‌و‌تحلیل شد. یافته ها نتایج پژوهش حاضر نشان داد برنامه‌ توان‌بخشی شناختی بر بهبود وضعیت شناختی و افسردگی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف تاثیر معناداری (0/05>p) دارد. نتیجه گیری با‌توجه‌به نتایج پژوهش، برنامه توان‌بخشی شناختی به‌عنوان درمان غیردارویی برای بهبود وضعیت شناختی و افسردگی در مردان سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف توصیه می‌شود.

effect of cognitive rehabilitation on cognitive state and depression of older men with mild cognitive impairment living in nursing homes

objectives: aging is a sensitive period in life. due to the increase in the aging population and the possibility of mild cognitive impairment (mci) and depression in the elderly, it is necessary to prevent alzheimer’s disease in these patients by improving their cognitive status and depression. the present study aims to investigate the effect of cognitive rehabilitation on the cognitive status and depression of older men with mci.methods & materials: this is a quasi-experimental study with a pretest/posttest design using a control group. the study population consists of older men aged ≥60 years with mci living in a nursing home in kerman, iran in 2021. using a purposeful sampling method, 24 eligible older men were selected and randomly assigned to two groups of control (n=12) and intervention (n=12). evaluation of cognitive state and depression was performed using the mini-mental state examination and the geriatric depression scale, respectively before and after the intervention. cognitive rehabilitation program was presented at 12 one-hour sessions in the intervention group. the data were analyzed using analysis of covariance in spss software, version 19.results: the cognitive rehabilitation program had a significant effect on improving cognitive state and reducing depression in the elderly with mci (p<0.05). conclusion: the cognitive rehabilitation program is recommended as a non-pharmacological treatment to improve cognitive status and reduce depression in older men with mci.