|
|
عوامل پیشبینیکننده انزوای اجتماعی در سالمندان ساکن جامعه
|
|
|
|
|
نویسنده
|
تقوایی الهه ,مطلبی آمنه ,مافی مریم ,سلیمانی محمد علی
|
منبع
|
سالمند - 1400 - دوره : 16 - شماره : 2 - صفحه:188 -201
|
چکیده
|
اهداف: انزوای اجتماعی در سالمندان تبعاتی چون افسردگی، کاهش امید به زندگی و افزایش اضطراب مرگ را در پی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل پیشبینیکننده انزوای اجتماعی سالمندان شهر قزوین انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 301 سالمند ساکن شهر قزوین در سال 1398 انجام شد. از نمونهگیری خوشهای برای انتخاب سالمندان واجد شرایط استفاده شد. از چکلیست مشخصات جمعیتشناختی و بیماریهای جسمانی و روانی، پرسشنامههای سنجش انزوای اجتماعی سالمندان لوبن، حمایت اجتماعی درکشده، پرسشنامه ناتوانی سازمان بهداشت جهانی، شاخص بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه مقابله مذهبی پارگامنت جهت جمعآوری دادهها استفاده شد. دادهها با استفاده از مدل رگرسیون خطی چندمتغیره مورد تجزیه و تجلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین ±انحرافمعیار سنی سالمندان شرکتکننده در این مطالعه 7/31 ±68/63 بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، متغیرهای حمایت اجتماعی ( beta;:0/333 ،p<0/001)، ناتوانی ( beta;:0/137 ،p=0/018) و زندگی کردن با همسر ( beta;=0/154 ،p=0/010) تاثیر معنیداری بر میزان انزوای اجتماعی سالمندان داشته است. بهطوری که میزان انزوای اجتماعی سالمندان با افزایش حمایت اجتماعی از آنان و کاهش میزان ناتوانی، کاهش مییافت. همچنین سالمندانی که با همسرشان زندگی میکردند نسبت به سایر سالمندان، انزوای کمتری را گزارش کردند.نتیجه گیری: با توجه به نقش پیشگوییکننده حمایت اجتماعی و ناتوانی در انزوای اجتماعی، به نظر میرسد یکی از محورهای موثر بر کاهش انزوای اجتماعی مخصوصاً در سالمندان ناتوان، راهاندازی یا تقویت شبکههای اجتماعی حمایتی باشد.
|
کلیدواژه
|
سالمند، انزوای اجتماعی، حمایت اجتماعی، ناتوانی
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی قزوین, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قزوین, مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قزوین, مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قزوین, مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماریهای غیر واگیر, ایران
|
پست الکترونیکی
|
soleimany.msn@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Predictors of Social Isolation Among Community-dwelling Older Adults in Iran
|
|
|
Authors
|
Taghvaei Elaheh ,Motalebi Seyedeh Ameneh ,Mafi Maryam ,Soleimani Mohammad Ali
|
Abstract
|
Objectives: Social isolation can lead to depression, reduced life expectancy, and increased death anxiety among older adults. The present study aims to determine the predictors of social isolation in communitydwelling older adults residing in Qazvin, Iran.Methods Materials: This descriptive cross sectional study was conducted on 301 older adults in 2019 who were selected using a cluster sampling method. Data were collected using a demographic/clinical checklist, Lubben Social Network Scale, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, World Health Organization Disability Assessment Schedule, 5item World Health Organization WellBeing Index, and Pargament rsquo;s Religious Coping Questionnaire, which were completed through face to face interview. The collected data were analyzed using multivariable regression analysis. Results: The Mean ±SD age of participants was 68.63 ±7.31 years. Multivariate regression analysis showed that the significant predictors of social isolation were social support ( beta;=0.333, P<0.001), disability ( beta;=0.137, P=0.018), and living with spouse ( beta;=0.154, P=0.010). The social isolation was reduced by increasing social support, decreasing disability, and living with spouse.Conclusion: Given the role of social support and disability in predicting social isolation in the elderly, it seems that one of the effective factors in reducing social isolation especially in the disable older adults is establishing or strengthening supportive social networks.
|
Keywords
|
Aged ,Social isolation ,Social support ,Disability
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|