بررسی ارتباط بین فعالیت‌های روزانه زندگی و افسردگی در سالمندان شهرستان مانه و سملقان

اهداف: از عوامل خطر مهم بروز افسردگی در سالمندان، ناتوانی جسمی آن‌ها در انجام فعالیت‌های معمول است و از سوی دیگر افسردگی با عواقبی همچون از بین رفتن علاقه در انجام فعالیت‌های روزمره و عدم استقلال همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه زندگی در سالمندان و ارتباط آن با میزان افسردگی در شهرستان مانه و سملقان در سال 1396 انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه از نوع بررسی مقطعی در سال 1396 انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه سالمندان (60 سال و بالاتر) شهرستان مانه و سملقان بود. نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای بود و حجم نمونه 148 نفر تعیین شد. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه‌های فعالیت‌های روزانه زندگی (adl و iadl) و افسردگی سالمندان (gds15) جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های کای‌اسکوئر، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون صورت گرفت.یافته ها: از میان شرکت کنندگان 86 نفر (58/1 درصد) زن و 62 نفر (41/9 درصد) مرد بودند. 109 نفر (73/6 درصد) در گروه سنی 60 تا 75 سال و مابقی بیشتر از 75 سال سن داشتند. از لحاظ افسردگی، 71 نفر (48 درصد) دارای افسردگی متوسط یا شدید بودند و از نظر فعالیت‌های روزمره زندگی 4 نفر (2/7 درصد) 2 نفر مرد و 2 نفر زن بودند سن آنها 68 و بالاتر بود. محل سکونت روستا، و میزان درآمد ماهیانه آنها کمتر از 200 هزار تومان بود. 3 نفر (75%) با همسر و 1 نفر با فرزند زندگی می کرد. از نظر فعالیت‌های روزمره با استفاده از ابزار 61 نفر (41/2 درصد) وابسته یا نیازمند به کمک بودند. میان افسردگی و فعالیت‌های روزانه زندگی با 0/001>r=0/304) ، p) و بدون ابزار0/01>r=0/193) ، p) و در سالمندان رابطه منفی و معناداری وجود داشت؛ بدین معنا که با افزایش یکی دیگری کاهش می‌یافت یا بالعکس.نتیجه گیری: توانایی سالمندان در انجام فعالیت‌های روزانه زندگی (با و بدون ابزار)، پیشگویی‌کننده خوبی برای ابتلا به افسردگی در آن‌ها است. می‌توان با بررسی سلامت و توانایی سالمندان در انجام فعالیت‌های روزانه، توسط تیم‌های بهداشتی و درمانی و اعضای خانواده سالمند، از پیشرفت ناتوانی آن‌ها در انجام فعالیت‌های زندگی و ابتلای آنان به افسردگی پیشگیری کرد.

Relationship Between Activities of Daily Living and Depression in Older Adults

Objectives: Physical disability to perform daily living activities is one of the major causes of depression in the elderly people. On the other hand, depression is associated with loss of interest in daily activities and lack of independence. The present study aimed to assess the relationship of depression with the ability to perform Activities of Daily Living (ADL) and Instrumental Activities of Daily Living (IADL) in older adults in Iran.Methods Materials: This crosssectional study was performed on 148 elderly people aged ge;60 years who were selected by multistage cluster sampling method. Data were collected by using ADL, IADL, and 15item Geriatric Depression Scale (GDS15) questionnaires and were then presented by using descriptive statistics and analyzed by Chisquare test, Pearson correlation coefficient, and regression analysis.Results: Participants were 86 female (58.1%) and 62 male (41.9%); 109 (73.6%) aged 6075 years, and the rest were older than 75 years; 71 (48%) had moderate or severe depression; 4(2.7%) and 61(41.2%) were dependent or in need of help performing ADL and IADL, respectively. Statistical analysis showed that depression has a significant negative correlation with ADL (r= 0.304, P<0.001) and IADL (r=0.193, P>0.01); i.e. by increasing one of them, the depression decreases.Conclusion: The ability of the elderly people to perform ADL and IADL can be a good predictor of depression in them. With early assessment of their health and ability by health teams and family members, it is possible to prevent the development of their disability and depression.