اثربخشی آموزش مرور زندگی بر رضایت از زندگی و احساس انسجام زنان میانسال و سالمند مقیم خانه سالمندان شهر قزوین

هدف: سالمندی دروان حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مرور زندگی بر رضایت از زندگی و احساس انسجام زنان میانسال و سالمند مقیم خانه سالمندان شهر قزوین انجام شد. مواد و روش: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان سالمند 50-80 خانه سالمندان ساکن در شهر قزوین تشکیل می داد، نمونه آماری پژوهش شامل 30 آزمودنی بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه 15 نفره (آزمایش و کنترل)، به شیوه تصادفی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر (1985)، احساس انسجام فلستنبرگ و همکاران (2006) استفاده شد. ابتدا همه نمونه ها به پرسشنامه های مذکور پاسخ دادند. سپس برنامه مرور زندگی بر روی گروه آزمایش در 6 جلسه اجرا شد و در نهایت پس آزمون از گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن گروه کنترل 88/2 ± 65 و گروه آزمایش 56/3 ± 67 بوده است. میانگین رضایت از زندگی گروه کنترل قبل از آموزش 86/17 اما پس آموزش 60/17 و میانگین رضایت از زندگی گروه آزمایش قبل از آموزش 17.90 و بعد آموزش 24.86 بود. همچنین میانگین احساس انسجام گروه کنترل قبل از آموزش 69.80 و بعد از آموزش 69.93 در حالیکه میانگین گروه آزمایش قبل از آموزش 73.46 اما بعد آموزش 84.46 بود. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که فرایند جلسات درمان مرور زندگی باعث افزایش میزان رضایت از زندگی و احساس انسجام سالمندان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است(0.001>p).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر آموزش مرور زندگی بر میزان رضایت زندگی و احساس انسجام سالمندان است. لذا می تواند به عنوان رویکرد درمانی جایگزین یا روش مکمل در کنار درمان های موجود برای بهبود زندگی در میان سالمندان مورد توجه قرار بگیرد.