assessing the inequality of health distribution among the provinces of iran during the fifth development plan (2011-2015)

Background: health, both physically and mentally, raises the level of human capital. this study aims to challenge the performance of the fifth development plan (2011-2015) regarding inequality in the distribution of health facilities among the provinces of the country. methods: this study is analytical cross sectional. in this research, using the topsis method and using the gini coefficient index and inequality ratios, was evaluated the distribution of health facilities among the provinces of the country. also, to determine the degree of health development among the provinces of the country, from 13 indices including hospital per capita, hospital bed per capita, health house per capita, health center per capita, laboratory per capita, pharmacy per capita, general practitioner per capita, specialist physician per capita and other health care staff per capita were used. the software used in this research is spss 25. results: the results show that in 2011, the provinces of tehran, khorasan razavi and isfahan were at the highest level and the provinces of south khorasan, ilam and kohgiluyeh and boyer-ahmad were at the lowest level in this regard. while, in 2015, the provinces of tehran, khorasan razavi maintained their previous position and fars province was in the third place. the province of ilam, was still at the lowest level. the gini coefficient of distribution of health facilities among the provinces of the country in 2011 was 0.49, and increased to 0.52 in 2015. the share ratio of the top 20% to the bottom 20% among the provinces in terms of enjoying health facilities in 2011 and 2015 was equal to 32 and 37, respectively. conclusion: the severity of inequality of health facilities among the provinces of the country has intensified during the fifth plan. the results show that the provinces have a significant difference in their position in access to health facilities and this indicates equal distribution of health facilities among the provinces of the country.

بررسی نابرابری توزیع سلامت در استان های ایران در برنامه پنجم توسعه (94-1390)

زمینه و هدف: سلامت، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی، سطح سرمایه انسانی را بالا می برد. این مطالعه با هدف به چالش کشیدن عملکرد برنامه پنجم توسعه (94-1390) در خصوص نابرابری در توزیع امکانات بهداشتی در بین استان های کشور انجام شده است.روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی است. در این پژوهش با استفاده از روش TOPSIS و با استفاده از شاخص ضریب جینی و نسبت‌های نابرابری، توزیع امکانات بهداشتی در بین استان‌های کشور مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای تعیین درجه توسعه سلامت در بین استان های کشور از 13 شاخص شامل سرانه بیمارستان، سرانه تخت بیمارستان، سرانه خانه بهداشت، سرانه مرکز بهداشت، سرانه آزمایشگاه، سرانه داروخانه، سرانه پزشک عمومی. سرانه پزشک متخصص و سایر کارکنان مراقبت های بهداشتی سرانه استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده در این تحقیق SPSS 25 می باشد.یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که در سال 1390، استان‌های تهران، خراسان رضوی و اصفهان در بالاترین سطح و استان‌های خراسان جنوبی، ایلام و کهگیلویه و بویراحمد در پایین‌ترین سطح از این نظر قرار داشتند. در حالی که در سال 1394 استان های تهران، خراسان رضوی جایگاه قبلی خود را حفظ کردند و استان فارس در جایگاه سوم قرار گرفت. استان ایلام همچنان در پایین ترین سطح قرار داشت. ضریب جینی توزیع تسهیلات بهداشتی در بین استان‌های کشور در سال 1390 برابر 0.49 و در سال 1394 به 0.52 افزایش یافت. و 2015 به ترتیب برابر با 32 و 37 بوده است.نتیجه‌گیری: شدت نابرابری امکانات بهداشتی در بین استان‌های کشور طی برنامه پنجم تشدید شده است. نتایج نشان می‌دهد که استان‌ها از نظر موقعیت دسترسی به امکانات بهداشتی تفاوت معناداری دارند و این نشان‌دهنده توزیع یکسان امکانات بهداشتی در بین استان‌های کشور است.