the effectiveness of group acceptance andcommitment therapy and cognitive therapy onalexithymia and marital boredom, case study:women affected by marital infidelity in mashhad, iran

Introduction: the aim of current paper was to compare the effectiveness of acceptance and commitment group therapy (act) and group cognitive therapy (gct) on alexithymia and marital boredom (mb) among women affected by marital infidelity in mashhad. method: this clinical trial was a double- blind study with a pretest-posttest design in which two intervention groups and one control group were investigated. the study performed on women who realized their spouse infidelity and referred to azad university counseling center in mashhad in 2018. the sample consisted of 30 women who were selected by purposive sampling and were randomly assigned to two intervention groups and a control group (n=10 per group). the intervention groups were put under act training (twelve 90-minute sessions) and gct training (twelve 90-minute sessions), but the control group did not receive any intervention. data was obtained by the toronto alexithymia scale-20 and pines marital boredom scale and was analyzed by multivariate analysis of covariance with spss (version 22) software. results: the results showed a significant reduction in the mean score of mb in the act group, also there was a significant reduction in the mean score of alexithymia in the gct group (p <0.05). so comparing both therapies, act was more influential on reducing marital boredom whereas gct was more effective on reducing alexithymia. conclusion: although both intervention methods were effective on alexithymia and marital boredom in women affected by marital infidelity, it was demonstrated that act and gct have more effect on marital boredom and alexithymia, respectively.

اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گروهی و شناخت درمانی بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی، مطالعه موردی: زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی شهر مشهد، ایران.

مقدمه : با توجه به افزایش روزافزون خیانت و تعارضات زناشویی در دنیای معاصر، به نظر می رسد که جهت پیشگیری از طلاق و بهبود روابط زوجین استفاده از ابزار و برخی مداخلات ضروری می باشد. لذا، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و شناخت درمانی گروهی (CT) بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی شهر مشهد صورت گرفت. روش : طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی می باشد که در سال 1398 برروی 30 نفر از زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی شهر مشهد در سه گروه ACT (n=10) و CT (n=10)،کنترل (n=10) انجام گردید. گروه های مداخله تحت 12 جلسه گروهی ACT و CT به هر جلسه به مدت 90 دقیقه و هفته ای یکبار قرار گرفتند. داده ها توسط مقیاس ناگویی خلقی تورنتو و دلزدگی زناشویی پاینز در طی دو مرحله قبل از مداخله و پس از مداخله جمع آوری و با استفاده از آزمون مانکوا و نرم افزار SPSS 22مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها : نتایج نشان داد میانگین نمره دلزدگی زناشویی در گروه ACT در مقایسه با گروه CT و میانگین نمره ناگویی خلقی در گروه CT در مقایسه با گروه ACT به طور معناداری کاهش یافته است (P<0.05).نتیجه گیری : اگرچه هر دو روش ACT و CT بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی موثر بودند ولی تاثیر ACT بر دلزدگی زناشویی و تاثیر CT برناگویی خلقی بیشتر بود.