the mediating role of perfectionism in relation to narcissism and early trauma, family functioning and perceived parenting styles

Introduction: elevated narcissism in young people often sets up a cascade of interpersonal and mental health challenges which needs to understand its concomitants. this study aimed to explain the structural model of narcissism based on early trauma, family function and perceived parenting styles with the mediating role of perfectionism.methods: this was an analytical cross-sectional study. the statistical population of the present study consisted of 20-45 yearold males and females referring to psychological clinics of tehran in 2018-19. a sample of 350 people was also selected using convenience sampling method. narcissistic personality inventory (npi), the childhood trauma questionnaire (ctq), the mcmaster family assessment device, and perceptions of parents scale (pops) were used to collect the data. the data were analyzed by descriptive statistics, including mean, standard deviation, skewness, and kurtosis using spss-22 software and structural equation modeling was used by amos-24 doftware. the level of significant was (p<0.05).results: comparative fit index (cfi) was 0.923, tucker-lewis index (tli), and incremental fit index (ifi) was appropriate; since it exceeded 0.90. also, the root mean square error approximation (rmsea) was 0.075 was in the acceptable range. based on the path findings, the fitted model showed a positive impact of early life trauma on perfectionism (p<0.01, beta;= 0.12), the functioning of the family (p<0.01, beta;= 0.21), and the style of parenting ( beta;= 0.29, p<0.01). narcissism had a positive impact on family functioning (p<0.01, beta; = 0.40) directly from early life trauma (p <0.01, beta; = 0.18). conclusion: as the experience of trauma increases early in life, the likelihood of developing perfectionist tendencies increases. this indicates that the better the parenting style and the better the family functioning, the lower the level of perfectionism.

نقش واسطه ای کمال گرایی در رابطه با خود شیفتگی و آسیب های اولیه، عملکرد خانواده و سبک های فرزند پروری ادراک شده والدین

مقدمه: خود شیفتگی بالا در جوانان معمولاً مجموعه ای از چالش های بهداشت روانی و بین فردی را ایجاد می کند که نیاز به درک همزمان آن دارد. این مطالعه با هدف تبیین مدل ساختاری خود شیفتگی مبتنی بر آسیب های اولیه ، عملکرد خانواده و سبک های فرزند پروری ادراک شده والدین با نقش واسطه ای کمال گرایی انجام شد.روش ها: این یک مطالعه مقطعی تحلیلی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر متشکل از مردان و زنان 45 20 ساله مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی تهران در سال های 192018 بود. همچنین نمونه ای 350 نفره با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شخصیت خود شیفته (NPI) ، پرسشنامه آسیب دوران کودکی (CTQ) ، دستگاه ارزیابی خانواده مک مستر و مقیاس درک والدین (POPS) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین ، انحراف معیار ، انحراف و کورتوز با استفاده از نرم افزار SPSS22 و مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار آموس 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری (p<0.05) بود.یافته ها: شاخص برازش تطبیقی (CFI ) 0.923 ، شاخص تاکرلوئیس (TLI) و شاخص برازش افزایشی (IFI) از آنجا که از 0.90 فراتر رفت مناسب بود. همچنین، تقریب خطای میانگین مربعات ریشه (RMSEA) 0.075 در محدوده قابل قبول بود. بر اساس یافته های مسیر، مدل با توجه به تأثیر مثبت ضربه اولیه زندگی بر کمال گرایی0 (p<0.01, beta;= 0.12) ، عملکرد خانواده (p<0.01, beta;= 0.21) و سبک فرزند پروری ( beta;= 0.29, p<0.01). مناسب بود. درواقع، خود شیفتگی مستقیماً از ضربه اولیه زندگی بر عملکرد خانواده تأثیر مثبت داشت (p <0.01, beta; = 0.18).نتیجه گیری: با افزایش تجربه ضربه در اوایل زندگی ، احتمال بروز تمایلات کمال گرایانه افزایش می یابد. این نشان می دهد که هرچه سبک فرزندپروری بهتر و عملکرد خانواده بهتر باشد ، سطح کمال گرایی پایین می آید