projecting the shortages and surpluses of general practitioners in iran

Introduction: due to the necessity of careful planning in the human capital of health and the effect of imbalance of general physician supply on economy and health status, this study aimed to estimate general practitionerschr('39') (gps) demand and predict general practitioners rsquo; shortage and surplus in iran.method: this study was an analytical and applied study conducted at the national level for iran in 2019 using arima (5,1,1) method for projecting supply and vector error correction (vec) models for projecting demand with gross domestic product (gdp), outofpocket, aging and hospital beds variables. data were annual time series from 1991 to 2017, extracted from the statistical yearbooks issued by the statistical center of iran and the world bank database. the required models and tests were estimated by eviews 10 software at a 0.05 significance level.results: the general practitioners rsquo; elasticity to gdp, aging, and outofpocket were 0.33, 1.77, and 0.81, respectively. gdp per capita (0.11), aging (0.14), and the number of hospital beds (0.0007) had a positive impact, and outofpocket payments (0.0001) had a negative impact on demand for gps in iran. also, from 2018 to 2030, the mean gps demand (0.23) was higher than the mean supply (0.20), and there was a shortage of gps in these years (0.03).conclusion: iran is facing a shortage of gps by 2030. therefore, there are suggested policies for increasing the admissions capacity at medical universities, maintaining and preventing the migration of physicians with appropriate incentives, establishing rules, and providing job satisfaction for physicians.

پیش بینی کمبود و مازاد پزشکان عمومی در ایران

مقدمه: با توجه به لزوم برنامه‌ریزی دقیق در سرمایه انسانی سلامت و تأثیر عدم تعادل عرضه پزشک عمومی بر اقتصاد و وضعیت سلامت، هدف اصلی این مطالعه برآورد تابع تقاضای پزشکان عمومی و پیش‌بینی کمبود و مازاد پزشک عمومی در ایران است.روش: مطالعه حاضر توصیفی تحلیلی و کاربردی است که در سطح ملی برای ایران با استفاده از روش‌های اقتصادسنجی آریما برای پیش‌بینی عرضه و مدل تصحیح خطای برداری برای پیش‌بینی تقاضای پزشکان عمومی در سال 1399 انجام شد. پیش‌بینی تقاضای پزشکان عمومی با استفاده از متغیرهای تولید ناخالص داخلی، پرداخت از جیب، سالمندی و تعداد تخت‌های بیمارستانی انجام شد. داده‌های موردنیاز مطالعه از نوع سری زمانی است که برای سال‌های 20171991 از سالنامه‌های آماری سال‌های مختلف مرکز آمار ایران و پایگاه داده‌ای بانک جهانی استخراج شد. برآورد مدل‌ها و آزمون‌های موردنیاز در نرم‌افزارEviews 10 در سطح معنی‌داری پنج درصد صورت گرفت.نتایج: کشش پزشک عمومی نسبت به تولید ناخالص داخلی، سالمندی و پرداخت از جیب به ترتیب برابر با 0/33، 1/77و 0/81 درصد بود. تولید ناخالص داخلی سرانه (0/11)، سالمندی (0/14) و تعداد تخت بیمارستان (0/0007) تأثیر مثبت و پرداخت از جیب (0/0001) تأثیر منفی بر تقاضای پزشکان عمومی در ایران داشتند. همچنین طی سال‌های 20302018 میانگین تقاضای پزشکان عمومی (0/23) بیشتر از میانگین عرضه آن‌ها (0/20) بود که طی این سال‌ها کمبود پزشک عمومی (0/03) وجود داشت.نتیجه‌گیری:ایران با کمبود پزشک عمومی تا سال 2030 مواجه است بنابراین سیاست‌های افزایش پزشک از طریق افزایش ظرفیت پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی، حفظ و جلوگیری از مهاجرت پزشکان با ابزارهای تشویقی مناسب، وضع قوانین و فراهم آوردن رضایت شغلی برای تأمین پزشک پیشنهاد می‌شود