social support or organizational support: which one is more predictive of job burnout in workers?

Introduction: social and organizational supports are effective factors closely related to job burnout and due to the limited studies in this area on iranian workers, this study aims to determine the predictability of social support and organizational support in job burnout for workers in yazd. methods: this cross-sectional study was carried out among 200 textile workers in yazd through stratified random sampling. the data were collected by the tools including demographic characteristics, questionnaires of social support, organizational support, and maslach's job burnout. the data were analyzed by spss using the pearson correlation coefficient and the multiple linear regressions. the significance level of tests was considered as p <0.05. results: there was a significant strong positive relationship between job burnout and emotional exhaustion (r= 0.88) (p <0.001 (. there was found a significant negative correlation between job burnout and social support (r =- 0.390), friend support (r= -0.401), family supoert (r= -0.218), important others support (r= - 0.283) (p <0.001 (. multiple linear regression analysis showed that 17.8% of the changes in job burnout were explained by friends, family, and important others support (r^2=0.178, p<0.001) whereas support from friends was the strongest predictor of job burnout (β= - 0.338, p <0.001). social and organizational support explained 35.9% of the changes in job burnout (r^2= 0.359, p<0.001) with organizational support being the strongest predictor of job burnout (β= - 0.472, p<0.001). conclusion: given that organizational support was the most significant predictor of job burnout in workers, developing organizational interventions to increase support in workplace can be regarded as effective strategy to reduce or slow down job burnout among workers.

حمایت اجتماعی یا حمایت سازمانی: کدام یک بیشتر فرسودگی شغلی را پیش بینی می کنند؟

مقدمه: حمایت اجتماعی و سازمانی از عوامل موثری هستند که ارتباط تنگاتنگی با فرسودگی شغلی دارند و با توجه به محدود بودن این نوع مطالعات بر روی کارگران ایرانی، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت پیش بینی کنندگی حمایت اجتماعی و حمایت سازمانی در فرسودگی شغلی کارگران در شهر یزد انجام گردید.روش‌ها: این مطالعه مقطعی در بین200 نفر از کارگران نساجی شهر یزد با روش نمونه گیری طبقه ای انجام گرفت. داده ها توسط ابزاری مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه حمایت اجتماعی ، حمایت سازمانی و فرسودگی شغلی Maslach جمع آوری شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری آزمون ها p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: رابطه قوی، مثبت و معناداری بین فرسودگی شغلی و خستگی هیجانی وجود داشت (0/88r=)(001/ 0p <) و رابطه منفی معناداری بین فرسودگی شغلی و حمایت اجتماعی(0/390r =)، حمایت دوستان (401/ 0r=)، حمایت خانواده (218/ 0r=) و حمایت دیگران مهم (283/ 0r=) وجود داشت (001/ 0 p <). تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره نشان داد که 17/8 درصد از تغییرات در فرسودگی شغلی، توسط حمایت دوستان، خانواده و افراد مهم تبیین می شد( , p <0.001R^2=0.178) و حمایت دوستان، بیشترین تأثیرگذاری را بر فرسودگی شغلی داشت (, p <0.001 beta; =0.338). حمایت اجتماعی و حمایت سازمانی، 35/9 درصد از تغییرات در فرسودگی شغلی را تبیین می کردند (, p<0.001R^2=0.359) و حمایت سازمانی، بیشترین تأثیرگذاری را برفرسودگی شغلی داشت (, p <0.001 beta; =0.472).نتیجه گیری: با توجه به اینکه حمایت سازمانی، قوی ترین پیشگویی کننده معنادار فرسودگی شغلی در کارگران بود، توسعه مداخلات سازمانی برای افزایش حمایت در محیط کار می تواند به عنوان استراتژی موثری برای کاهش یا کند نمودن فرسودگی شغلی در بین کارگران در نظر گرفته شود.