prevalence and mechanism of injuries in male beach soccer players

Introduction: one of the preventing injuries methods is recognizing common injuries in sports and causative factors of injury. the aims of this study was to investigate the injuries of beach soccer players in terms of prevalence and mechanism. methods: the present study is a cross-sectional and descriptive research that was conducted as a field study. forty players were selected randomly from two teams of the yazd province in premier country league that took place in 2019. for recording prevalence and mechanism of injuries, the modified injury report form by fuller et al. (2006) was used. the spss software version 25 and the chi-square test at a significance level p < 0.05 were used for statistical analysis. results: in total, the most common injuries of beach soccer were in lower extremities (%69.84), and for injury severity, %31.75 were severed injury, and in terms of the type of injuries, the strain was the most of the injuries occurred (%33.33). the amount of injury during the match (%60.26) was higher than the time of training (%39.68). the degree of contact injuries %73.02 was significantly higher than non-contact injuries %26.98 (p <0.05). conclusion: most of the injuries in beach soccer are caused by playing bare foot and lack of shoes and guards on the legs and feet, and then on the knee. contact of players is one of the main sources of injury in beach soccer, which is likely to be effective in preventing injury by changing training, implementing proper techniques, and improving performance factors by using injuries preventive programs.

میزان شیوع و مکانیسم آسیب‌ها در بازیکنان مرد فوتبال ساحلی

مقدمه: از جمله راه های پیشگیری از آسیب، شناخت آسیب‌های شایع در ورزش و عوامل ایجادکننده آسیب است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع و مکانیسم آسیب‌ها در بازیکنان فوتبال ساحلی مرد حرفه‌ای استان یزد می باشد.روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع توصیفیپیمایشی، که به شکل میدانی انجام گرفت. تعداد 40 نفر از بازیکنان تیم‌های حرفه‌ای، حاضر در لیگ برتر، به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه گزارش آسیب اصلاح شده‌ی فولر و همکاران (2006) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی دو در سطح معناداری 0.05 >p تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین آسیب‌ها در قسمت پایین‌تنه (69.84 درصد) و در نواحی پا و انگشتان پا به میزان (33.33 درصد) و از نظر شدت آسیب 31.75 درصد آسیب شدید و در خصوص انواع آسیب‌ها، استرین با 42.86 درصد، بیشترین نوع آسیب را به خود اختصاص دادند. میزان آسیب در زمان مسابقه (60.32 درصد) بیشتر از زمان تمرین (39.68 درصد) بود. میزان آسیب‌های برخوردی 73.02 درصد به طور معناداری از آسیب‌های غیربرخوردی 26.98 درصد بیشتر بود ( 0.05>p). نتیجه گیری: بیشتر آسیب‌های این رشته ورزشی به دلیل نداشتن پوشش (کفش) در ناحیه پا و انگشتان و سپس در زانو اتفاق می‌افتد. برخورد بازیکنان با هم اصلی‌ترین عامل آسیب‌دیدگی در فوتبال ساحلی بوده که احتمالا با تغییر در تمرینات، اجرا تکنیک‌های صحیح و بهبود فاکتورهای عملکردی در قالب برنامه‌های پیشگیرانه می‌تواند در پیشگیری از آسیب موثر باشد.