investigating the relationship between job compatibility and controlling job stress with nurses' performance: a case study on shiraz state hospitals, 2020

Introduction: performance is the criterion for judging the effectiveness of individuals, groups, and organizations. the aim of this study was to investigate the relationship between job compatibility and control of job stress with nurses' performance in 2020. methods: the present study was performed by descriptive-correlation method with applied nature in 2020. the statistical population includes nurses working in shiraz government hospitals. the sample size was calculated according to the cochran's formula of 196 nurses and the sampling method was performed in stratified sampling. in this study, researchers’ self-made questionnaire with three main sections and 13 questions and 5-option likert scale was used, from completely agreeing to completely disagreeing. cronbach's alphas reliability was calculated 77.4 in the questionnaire and its validity was obtained using the opinion of experts. statistical analysis was performed using spss22 software and spearman ,correlation coefficient regression model were used at 0.95 confidence level. results: the mean and standard deviation of job compatibility variable were 3.368 and 1.15. job stress control variable were 3.084, 1.17 and the performance of nurses variable were 3.408 and 1.02 .there was a significant relationship between job compatibility and performance (r=0.731, p<0.001) and also between stress control and performance (r=0.651 , p<0.001). conclusion: job compatibility leads to effective performance of people's duties and a positive attitude towards the new job role which has a positive effect on performance and also reduces high stress and productivity and it causes physical and psychological damage, so by controlling job stress, personal and organizational performance also improves.

بررسی رابطه بین سازگاری و کنترل استرس کاری با عملکرد پرستاران، مطالعه موردی :پرستاران بیمارستان های دولتی شیراز 1398

چکیدهمقدمه: عملکرد معیار پیش بینی شده برای قضاوت در مورد اثر بخشی افراد، گروه ها و سازمانها می باشد این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سازگاری شغلی و کنترل استرس کاری با عملکرد پرستاران در سال 1398 انجام شده است. روش‌‌ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ همبستگی با ماهیت کاربردی در سال 1398 انجام شده است .جامعه اماری شامل پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شیراز می باشد .حجم نمونه طبق فرمول کوکران 196 نفر ازپرستاران محاسبه و روش نمونه‌گیری به صورت طبقه ای انجام شده است. در این پژوهش، از پرسشنامه خود ساخته محقق با سه بخش اصلی و 13 سوال استفاده گردید. ضـریب آلفـای کرونبـاخ پایایی پرسشنامه77/4 محاسبه شده و روایی ان نیز با استفاده از نظر متخصصان بدست امده است . آنالیزهای آماری با استفاده از نرم‌افزار spss22 ، آزمون اسپیرمن و مدل رگرسیونی در سطح اطمینان0/95 استفاده شده است. یافته‌ها: طبق تحلیل های اماری انجام شده میانگین وانحراف معیارمتغیر سازگاری شغلی 3/368 و 1/15 ، کنترل استرس‌کاری 3/084 ، 1/17 و عملکرد پرستاران 3/408 و1/02 بود. بین سازگاری شغلی و عملکرد (0/731 = r ، p <0/001)و همچنین بین کنترل استرس شغلی و عملکرد (0/651 = r ، p <0.001)رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: سازگاری شغلی منجر به اجرای موثر وظایف افراد و نگرش مثبت به سوی نقش کاری جدید می گردد واسترس زیاد، سطح بهره‌وری را کاهش داده و از لحاظ جسمی و روانی صدماتی به همراه دارد