the effect of linguistic homogenization on english proficiency of students, case study: junior students of shahid sadoughi university of medical sciences, 2018

Introduction: iranian students of health need to bone up on their academic english to be able to read the english sources of health as a factor contributing to community health promotion. in the iranian academia, students are placed in basic and general english courses not on the basis of proficiency levels, but on the basis of their academic majors with the same protocol, teaching materials, and methodology used for these heterogeneous classrooms leading to failure and dissatisfaction in the use of academic english as a vehicle for increasing their knowledge of community health. this study investigated the effect of english proficiency homogenization on linguistic proficiency of iranian students of health as a means of health enhancement via reading english sources. methods: in this quasi-experimental study conducted in 2018, the cambridge placement test was given to 71 students of three health majors at shahid sadoughi university of medical sciences selected with convenient sampling method. the students were divided into three language ability groups using placement test percentiles and taught with two different protocols which were used till the midterm exam. the midterm exam was given and the data were collected and analyzed with spss20 using descriptive statistics, i.e., frequency, percentiles, mean, and standard deviation and also inferential statistics, i.e., one-way anova, levene statistic, tukey hsd, and independent t-test. results: a significant difference was found between the three groups on the placement test (p=0.015); there was no significant difference among the three different academic majors with regard to criterion-referenced test (crt) scores (p=0.05); there was no significant difference among the three norm-referenced test (nrt) forms (forms a, b, & c) (p=0.05); also, there was a significant difference among the two crt forms (forms a, b) (p=0.05). regarding the placement test, the significance indices demonstrated a significant difference between group a, on the one hand, and groups b and c, on the other with no significant difference between groups b and c (p=0.05). the findings of the second part of the post hoc test showed a significant difference for the midterm exam between group a, on the one hand, and group b and group c (p=0.05), on the other, with no significant difference between groups b and c (p=0.05), indicating the success of the present study. conclusion: the students of health should be grouped in basic english and egp courses, not based on their academic majors, but based on their english proficiency levels for a successful english pedagogy leading to successful use of english texts of health as a means of promoting health community.

تاثیر همگون سازی زبانی بر میزان توانش زبان انگلیسی دانشجویان ایرانی رشته بهداشت به عنوان عامل دخیل در ارتقای آموزش بهداشت جامعه

مقدمه و اهداف: دانشجویان ایرانی رشته بهداشت باید زبان انگلیسی دانشگاهی خود را تقویت نمایند تا بتوانند از منابع انگلیسی رشته خود در جهت ارتقای آموزش بهداشت جامعه استفاده نمایند. در نظام آموزشی زبان انگلیسی ایران، دانشجویان در دروس زبان پیشدانشگاهی و زبان عمومی از ناهمگونی موجود در سطح توانش زبانی رنج می برند زیرا آنها براساس رشته دانشگاهی خود در کلاسهای زبان گروه بندی می شوند و نه بر اساس توانش زبانی، و دستورالعمل و مواد آموزشی یکسانی برای آنها به کار میرود. این امر منجر با ناموفق بودن برنامه های آموزش زبان شده است. این پژوهش تاثیر همگون سازی توانش زبانی دانشجویان بهداشت بر افزایش توانایی آنها در استفاده از متون انگلیسی رشته بهداشت را در راستای ارتقای آموزش بهداشت جامعه بررسی کرد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که در سال 1397 انجام شد، آزمون سطح بندی کمبریج به 71 نفر از دانشجویان سه گرایش رشته بهداشت در دانشگاه علو م پزشکی شهید صدوقی یزد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند داده شد و با استفاده از صدک های به دست آمده دانشجویان به سه گروه توانش زبانی تقسیم شدند. برای هر سطح توانش زبانی، دستورالعمل مخصوص همان سطح تهیه و تا زمان آزمون میان دوره استفاده شد. پس از آزمون میان دوره، داده ها جمع آوری و با نرم افزار SPSS20 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و همچنین آمار استنباطی (تحلیل پراش یک طرفه یا Oneway ANOVA، آماره لوین یاLevene Statistic، Tucky HSD، و آزمون تی مستقل) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه در آزمون هنجارمند میان دوره یافت شد (p=0.015) در حالیکه تفاوتی بین سه رشته دانشگاهی از نظر نمره آزمون معیارمند یافت نشد (p=0.05). همچنین، تفاوت آماری معناداری بین سه فرم الف و ب و ج آزمون هنجارمند وجود نداشت (p=0.05). با این حال، در آزمون معیارمند تفاوت معناداری بین فرم های الف و ب وجود داشت (p=0.05). در را بطه با آزمون هنجارمند سطح بندی، تفاوت معنی داری بین گروه الف از یک طرف و گروه های ب و ج از سوی دیگر وجود داشت هرچند تفاوت معناداری بین گرو های ب و ج وجود نداشت (p=0.05). نتایج بخش دوم آزمون تعقیبی نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه الف از یک طرف، و گروه های ب و ج، از طرف دیگر وجود داشت در حالیکه تفاوت معناداری بین گروه های ب و ج وجود نداشت (p=0.05) که این نشان دهنده موفقیت این پژوهش بود. نتیجه گیری: توصیه می شود جهت افزایش توانش زبانی دانشجویان بهداشت در راستای ارتقای آموزش بهداشت جامعه، بر خلاف روند کنونی که دانشجویان را بر اساس رشته دانشگاهی در گروه های مختلف زبان پیش و زبان عمومی دسته بندی می نمایند، دانشجویان را بر اساس سطح توانش زبانی با استفاده از آزمون سطح بندی گروه بندی نمایند .