epidemiological study and spatial modeling of cutaneous leishmaniasis in bushehr province using the geographic information system (gis) from 2011 to 2015

Introduction: it is generally accepted that cutaneous leishmaniasis is considered as an important health problem all over the world which is caused by leishmaniasis protozoan. this disease is also known as a health problem in some regions of iran including bushehr province. the present study investigated the geographical dispersion and the epidemiological characteristics of subjects with the cutaneous leishmaniasis in this province from 2011 to 2015. method: in this cross-sectional and analytical study, the epidemiologic data including the age, gender, residential area, and counties with this disease was analyzed and collected from 663 patients who were followed up and treated from 2011 to 2015. results: 422 (63.7%) of studied people were residents of urban areas and 241 (36.3%) lived in rural areas. 59.4% (394 people) were male and 40.6% (269) were female. the mean (sd)age of the subjects was 21.91( 17.01) (ranging from 1 to 80). kangan county with an average 5-year incidence of 17.72 per a hundred thousand people had the highest incidence, but tangestan county with the incidence of 8.47 per a hundred thousand people had the lowest average incidence. based on gis results, jam county, which was not recognized as the focus of this disease in the past, has been considered as a new focus of disease in recent years. conclusion: the geographic information system (gis) is regarded as an effective tool for the organization of diseases and health data. the crisis can be identified and controlled by taking proper measures with the discovery of spatial accumulation of diseases.

بررسی اپیدمیولوژیک و مدل سازی مکانی بیماری لیشمانیوز جلدی(سالک) در استان بوشهر با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) طی سال های 1390 تا 1394

مقدمه:لیشمانیوز جلدی به عنوان یک مشکل بهداشتی در جهان اهمیت خاصی دارد. که در اثر تک یاخته لیشمانیا ایجاد میشود. این بیماری در برخی از نقاط کشور از جمله استان بوشهر، نیز به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح می باشد لذا مطالعه حاضر به بررسی پراکندگی جغرافیایی و خصوصیات اپیدمیولوژیک موارد مبتلا به لیشمانیوز جلدی دراین استان طی سال های 94 1390 می پردازد.روش کار:در این مطالعه مقطعی که به روش تحلیلی انجام شد اطلاعات اپیدمیولوژیک شامل سن، جنس، محل سکونت، شهرستان های درگیر بیماری. از 663 بیمار که بین سال های 1390 تا 1394 تحت پیگیری و درمان قرار گرفته بودند، ثبت و آنالیز گردید.نتایج:422(7/63درصد) نفر ساکن مناطق شهری و 241(3/36 درصد) ساکن مناطق روستایی بودند. 4/59درصد (394 نفر) از افراد مورد مطالعه مرد و 6/40 درصد(269 نفر) زن بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 01/17 plusmn;91/21 (دامنه 801 سال) بود. دراین بین کنگان با متوسط بروز 5 ساله 72/17 درصدهزار دارای بیشترین بروز و تنگستان با بروز 47/8 در صدهزار دارای کمترین متوسط بروز بیماری بود. همچنین براساس نتایج GIS شهرستان جم که در سال های گذشته به عنوان کانون این بیماری شناخته نمی شد در این سال ها به عنوان یک کانون جدید از بیماری درنظر گرفته شده است.نتیجه گیری:سیستم اطلاعات جغرافیایی ابزاری کارا برای سازماندهی داده های بهداشتی و بیماریها می باشد با کشف تجمع مکانی بیماریها می توان بحران بوجود آمده را شناسایی و با تدبیر صحیح آن را مهار کرد.