تحلیل ساختاری مقایسه سطوح بهینه سرمایه گذاری و تولید نفت در قراردادهای بالادستی بیع متقابل مشارکت در تولید و قرارداد نفتی ایران

قرارداهای مشارکت در تولید(psc)، بیع متقابل(bbc) و اخیراً نفتی ایران(ipc) به‌منزله سه رقیب در حوزه بالادستی صنعت نفت و گاز کشور ‌به‌شمار می‌روند. از این رو تصمیم‌گیران این حوزه در فرآیند انتخاب قرارداد مطلوب از میان این  سه قرارداد مجموعهای از شرایط فقهی، قانونی و اقتصادی را در بررسی های خود درنظر میگیرند. در این مقاله با هدف تبیین ظرفیت‌های اقتصادی این سه قرارداد نسبت به یکدیگر و برمبنای روش بهینه‌سازی ایستا، آنها را از منظر دو مولفه اقتصادی مهم سطح سرمایه‌گذاری و تولید بهینه نفت مقایسه کرده و در نهایت اولویت‌بندی می‌کنیم. سرانجام برمبنای رویکرد ساختاری نتیجه می‌گیریم که قراردادهای بالادستی مشارکت در تولید، نفتی ایران و بیع متقابل از نظر سطح سرمایه‌گذاری بهینه به ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند و از نظر سطح تولید بهینه نیز در صورت مشارکت بیشتر بخش خصوصی و دخالت کمتر دولت میزبان می‌توانند به ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم قرار گیرند.

Structural and Comparative Analysis of Optimal Levels of Investment and Oil Production in Upstream Contracts of Buy Back, Production Sharing & Iran Petroleum Contract

Resilience economy as a new subject is considered for Iranian economic policies since 2013. Applying mainstream economic theories for solving economic issues in Iran is the main concern of general policies on resilience economy. Accordingly, evaluation of vulnerability of economic sectors regarding to international sanctions can identify the vulnerable sectors with the purpose of planning and executing economic resilience policies. In this study, intermediate import decomposition is used for identifying import dependence of sectors and the method of mixed variable inputoutput model based on constrained supply approach is applied regarding the year 2011 inputoutput table which is aggregated for 9 sectors. Results show that first, regarding to the constraines of supply based on import dependence of each sector, the sectors of industry and mine sector, water, electricity and natural gas distribution services and construction are the most vulnerable sectors and second, the economic sectors which have more shares in Iran aggregate import aren’t more vulnerable necessarily.