تاثیر آستانه‌ای و غیرخطی تحصیلات بر بهره‌وری کل عوامل در اقتصاد ایران: رویکرد رگرسیون انتقال ملایم

بررسی تاثیر تحصیلات بر بهره‌وری کل عوامل، یکی از موضوعات مهم در ادبیات اقتصاد کلان و سیاسگذاری آموزشی بوده که مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان در سال‌های اخیر بوده است.  شناخت حد آستانه‌ای اثر تحصیلات بر بهره‌وری کل عوامل، موضوع مهم‌تری برای سیاست‌گذاران است. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی رابطه غیرخطی آموزش با بهره‌وری کل عوامل طی دوره 1397 - 1365 پرداخته است. برای آموزش نیز از شاخص متوسط سال‌های تحصیل استفاده شده است. به این منظور و برای تعیین حد آستانه‌ای تاثیر تحصیلات بر بهره‌وری کل عوامل از الگوی رگرسیون انتقال ملایم (str) استفاده شده است. نتایج حاصل از اجرای الگوی str ضمن تایید فرضیه اثرگذاری غیرخطی تحصیلات بر بهره‌وری کل عوامل،  نشان داد که شاخص کمیت تحصیلات در یک ساختار دو رژیمی با حد آستانه 81.86 (معادل متوسط سال‌های تحصیل 7.82 سال) بر بهره‌وری کل عوامل اثر معناداری دارد. با توجه به اینکه اقتصاد ایران از سال 1390 از حد آستانه‌ای عبور کرده است و افزایش کمیت تحصیلات تاثیر منفی بر بهره‌وری دارد، از این رو، اولویت دادن به ارتقای سطح کیفی آموزش اولویت بیشتری نسبت به گذشته دارد.

Nonlinear Impact of Education on Total Factor Productivity in Iran

The study of the effect of education on total factor productivity is one of the important topics in the macroeconomic literature and educational policy. However, identifying the threshold of the effect of education on total factor productivity is of more interest to policymakers. The present study investigates the nonlinear relationship between education and total factor productivity for the period 13651397 SH (19862018). Average years of study have been used as an indicator of education and the Gentle Transfer Regression (STR) model has been applied to estimate the threshold. The results confirm the nonlinear effect of education levels on total factor productivity and show that the quantity of education index in a tworegime structure with a threshold of 81.86 (equivalent to the average years of study 7.82 years) has a significant effect on total factor productivity. Given that the Iranian economy has exceeded the threshold since 1390 SH (2011), increasing the quantity of education will have a negative impact on productivity. Therefore, reviewing the quantitative development of education and giving priority to improving the quality of education has more priority than in past.