عملکرد بخشهای مختلف اقتصاد ایران در تولید اشتغال

مهمترین عامل پیشروی برنامه چهارم اقتصادی کشور و مشکلات ناشی از آن است که برنامه ریزان در مواجهه با این مشکل و یافتن راهکارهای مناسب برای کاهش آن می کوشند . هر چند آمارهای موجود در مورد بیکاری ، از رقم 3 میلیون تا 7 میلیون و گاه نیز به ارقامی بسیار فزونتر ( آنگاه که اشتغال مولد مورد نظر است ) در نوسان است ، اما آنچه به طور قاطع می توان برآن تکیه نمود ، نتایج سرشماریهای رسمی کشور است که مبنای برنامه ریزیهای عملی خواهد بود . با اینکه تعداد شاغلان ، طی سالهای پس از انقلاب رشد چشمگیری داشته است ،‌افزایش فرصتهای شغلی در بخش های مختلف اقتصاد همگون نبوده است . به عنوان مثال ؛‌در یک دوره بیست ساله ، بخش کشاورزی 3/13% ، بخش صنعت 50% ، بخش ساختمان 8/38% و بخش خدمات نیز 137% رشد داشته است . این عدم همخوانی در رشد کلان بخشهای اقتصادی در کنار سایر عوامل ، در حال حاضر منجر به گسترش فاکتور عدم اشتغال و افزایش 700 هزار بیکاران در سال شده است . بنابراین ارزیابی عملکرد بخشهای مختلف اقتصاد در تولید اشتغال در سالهای گذشته زیربنای برنامه ریزیهای آتی در جهت رفع مشکل بیکاری و فراهم نمودن امکانات اشتغال محسوب می گردد .