مفهوم و آثار عبارات «ارتباط کامل داشتن»، «منوط بودن»،«مربوط بودن» و«هم‌منشا بودن» دعاوی در قانون آیین دادرسی مدنی

ارتباط کامل وقتی بین دعاوی متعدد مطرح می شود که یا دعاوی متعدد از طرف خواهان و خوانده علیه همدیگر اقامه شده باشد (طاری یا جداگانه و مستقل) یا اینکه دعاوی متعدد توسط خواهان اقامه شده و دفاعیات خوانده در مقابل این دعاوی واحد باشد.اگر از طرف خواهان دعاوی متعددی علیه شخصی اقامه شود در صورتی که بین آن ها ارتباط وجود داشته باشد، این ارتباط یا به صورت منوط به است یا ناشی از یک منشا هستند. اختیارات خواهان در زمینه اقامه ی دعاوی متعدد برطبق ماده ی 65 قانون آیین دادرسی مدنی تا زمان تقدیم دادخواست بوده و ماده ی (98 آن قانون) ادامه اختیارات خواهان در ماده ی 65 مذکور، ولی به صورت محدود می باشد.این مقاله به بررسی مفهوم عبارات فوق اختصاص دارد. مبنای مطالعه حقوق ایران است، هرچند که بررسی تطبیقی با قانون جدید آیین دادرسی مدنی فرانسه نیز انجام خواهد شد.

The Concept and Legal Effects of “Complete Relation”, “Subject to”, “Relating to” and “Having Same Origin” in Iranian Civil Code

The complete relation between different claims is exist when the plaintiff and the defendant filed different multiple claims against each other or the plaintiff filed different claims while the defendant has same defenses for all claims.The multiple claims filed may have relation with each other or one may be subject to other or all may have relation with each other and so on. In the Iranian civil code, we can find different articles relating to these relations between claims. In this paper I am discussing these articles with a comparative survey on French New Code of Civil Procedure. These phrases have very closest relation with each other and sometimes the statute has used one instead of the other.