تحلیل انتقادی قانون تعیین حدود مسیولیت شرکت‏های هواپیمایی ایرانی مصوب 11/5/1391

مسیولیت مدنی متصدیان حمل هوایی به خصوص از جنبه ی محدوده مسیولیت از آن دسته از موضوعات حقوق هوایی است که مقررات مختلفی را در سطح بین‏المللی و داخلی به خود اختصاص داده است. کشور ما پس از الحاق به کنوانسیون ورشو 1929 و پروتکل‏ها‏ی بعدی آن در سال 1354، حدود مسیولیت شرکت های هواپیمایی ایرانی (در پروازهای داخلی) را در مقاطع مختلف از جمله 1358، 1360 و 1364 قاعده مند نموده و در نهایت در سال 1391 با وضع «قانون تعیین حدود مسیولیت شرکت‏ها‏ی هواپیمایی ایرانی» آخرین اصلاحات مورد نظر را اعمال می‏نماید. قانون مزبور متضمن قواعد و نکات قابل ملاحظه ای است که در این مقاله از جهات علت وضع، قلمرو قانون، حدود مسیولیت و تحلیل اقتصادی و تطبیقی مورد تحلیل و نقد قرار گرفته و در نهایت راهکارهایی به منظور اعمال و اصلاح از سوی قانونگذار پیشنهاد شده است.