تحلیل تاثیر ویژه و متفاوت اقرار نسبت به دلایل دیگر در دعاوی مدنی

در فقه، به‌طور جدی از تفاوت اقرار و شهادت و تمایز اقرار در اعتبار و تاثیر، به گونه‌ای که سبب اثبات موضوع بدون نیاز به صدور حکم می‌شود، سخن به میان آمده است. در قوانین نیز بیان قانونگذار در مادۀ 1275 قانون مدنی و غیر قابل اعتراض (تجدیدنظر و فرجام) اعلام شدن حکم مستند به اقرار در مواد 331 و 369 قانون آیین دادرسی مدنی، توجه ویژۀ قانونگذار به این دلیل و برقراری اعتبار و تاثیر ویژه برای این دلیل را نشان می‌دهد. بر این اساس، وضعیت ویژۀ اقرار نسبت به ادلۀ دیگر و مبنای چنین تمایزی، مطلب مهمی است که نیاز به بررسی و تحلیل دارد. تحقیق در این خصوص، ما را به این نتیجه رهنمون می‌سازد که آنچه سبب تمایز اقرار از سایر ادله و تایید اعتبار و تاثیر ویژه برای آن شده، این ویژگی است که برخلاف  سایر ادله، اقرار دلیلی است که توسط شخصی که دلیل علیه اوست، تهیه و ارائه شده و حاوی پذیرش آن شخص است که رفع اختلاف و ایجاد تفاهم بین اصحاب دعوا را (درمورد موضوع)، سبب می‌شود.

analysis of the special and different effect of confession compared with other reasons in civil lawsuits

in jurisprudence, it is seriously spoken about the difference between confession and testimony and the distinction of confession in validity and effect, in such a way as to prove the issue without the need for a ruling. in the laws, the legislator’s expression in article 1275 of the civil code and declaration of the non-objectionable (appeal and appeal to the supreme court) documentary evidence of confession in articles 331 and 369 of the civil procedure code shows the special attention of the legislator for this reason and the establishment of special validity and effect for this reason. accordingly, the special condition of confession compared to other reasons and the basis for such a distinction is an important point that needs to be analyzed. research in this regard leads us to the conclusion that what has caused the distinction of confession from other evidence and its special validity and effect is that, unlike other reasons, the confession is the reason that is prepared and presented by the person who is the reason against him and contains the acceptance of that person that causes the resolution of disagreements and the coordination between the parties to the dispute (in relation to the subject matter).