نحوه برخورد با باغیان در فقه امامیه و عامه (و تطبیق با قانون مجازات اسلامی)

منشا جرم انگاری بغی، مقررات اسلامی و شرع مقدس است که در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 از محاربه جدا و به عنوان مستقل جرم انگاری شد. با توجه به اینکه بغی، به عنوان یک جرم حدی و مستوجب اعدام پیش بینی شده است، انتظار این است نحوه مقابله و مجازات باغیان، با حساسیت زیاد و با درنظر گرفتن مبانی فقهی، تعیین و تشریح شود. بر این مبنا، موضوع این مقاله نحوه برخورد و مجازات باغیان در مقررات اسلامی و تطبیق با موضع قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 است تا مشخص شود که میزان مسئولیت کیفری باغیان در قانون تا چه میزان با آموزه های فقهی مطابق دارد. این تحقیق با روش تفسیری- تحلیلی، آیات قرآن و احادیث و منابع متعبر اسلامی را بررسی کرده و در پایان مشخص شد با وجود اینکه قانون‌گذار سعی کرده در جرم انگاری و مجازات باغیان به آموزه های فقهی پایبند باشد، اما در کیفرگذاری اشتباه کرده است و برای آن مجازات حد مقرر نموده است، درحالی‌که بیشتر فقها، به‌حدی بودن جرم مذکور نظر نداده اند.