کاربرد ضابطه تناسب صدمات استخوان و میزان جبران خسارت در ارش؛ از تعیین توسط متخصص تا تطبیق و حکم توسط قاضی

مقنن میزان جبران خسارت آسیب استخوانی را با توجه به نوع صدمات تقنین کرده، اما مرتبه صدمات از حیث شدت مشخص نشده است. تشخیص صدمات با توجه به تخصصی بودن آن براساس ماده 136 ق.آ.دک. برعهده متخصصان پزشکی قانونی قرار گرفته و در این میان نقشی جز صدور حکم مطابق نظر کارشناسی برای قاضی تعریف نشده است. دسته‌بندی مرتبه صدمات از شدید به ضعیف و ارائه ضابطه تناسب میان مرتبه شدت صدمه و میزان جبران خسارت می‌تواند به‌عنوان معیاری برای بررسی دقیق‌تر نظرات متخصصان پزشکی قانونی توسط قضات به‌عنوان رویه قضائی درحال حاضر و نیز اصلاحات آتی تقنینی به‌کار گرفته شود. استخراج ضابطه مذکور در تعیین ارش صدمات و یا اعضا فاقد دیه مقدر به‌عنوان یک معیار عینی، کاربرد خواهد داشت. براساس مطالعه و تحلیل کتب و اسناد، این نتیجه حاصل شد که صدمات استخوانی به‌ترتیب شدت عبارت از کنده شدن، خردشدگی، شکستگی، ترک برداشتن، دررفتگی و موضحه هستند. این ترتیب لازم است از طرفی در مرحله تشخیص مرتبه شدت صدمه و نیز تعیین ارش به تناسب دیه مقدر برای صدمات مذکور توسط متخصصان پزشکی قانونی و از طرف دیگر توسط قضات در مرحله تطبیق نظر کارشناسی با ضابطه ارائه‌شده، مراعی باشد.